Jaskinia Raptawicka

Jaskinia Raptawicka – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. Ścieżka prowadząca do niej znajduje się w odległości 4,4 km od Kir, 100 m powyżej Skały Pisanej, w wapiennej turni, zwanej Raptawicką Turnią, po zachodniej stronie doliny. Otwór jaskini, znajdujący się na wysokości ok. 180 m powyżej koryta Kościeliskiego Potoku (1146 m n.p.m.) widoczny jest z drogi prowadzącej dnem doliny. Jaskinia udostępniona jest dla turystów, można ją zwiedzać samodzielnie, bez przewodnika. Wewnątrz jaskini panuje niska temperatura.

Główny wejściowy otwór ma średnicę ok. 3 m. Prowadzi od niego zejście pionowym 4-metrowym progiem po stalowej drabinie do głównej komory. Jest to to pojedyncza, duża sala o wysokości 10–15 m i rozmiarach 10 × 40 m. W jej stropie znajdują się otwory dwóch małych studzienek. Od sali prowadzi kilka bocznych, zakończonych ślepo korytarzy. Po lewej stronie od wejścia 20 metrowy, opadający w dół korytarz prowadzi do ciasnej szczeliny, którą można się przecisnąć do następnej mniejszej sali, a z niej z kolei do innego szerszego korytarza, w którym znajduje się mała kapliczka.

Jaskinia Raptawicka prawdopodobnie stanowi część skomplikowanego systemu Jaskini Mylnej. Powstała w wyniku zapadnięcia się leżących poniżej komór. Jej dno pokryte jest skałami wapiennymi, otoczakami i namuliskiem, w którym znaleziono szczątki zwierząt z okresu plejstocenu. Jaskinia znana była od dawna. Po raz pierwszy opisał jaskinię Jan Gwalbert Pawlikowski w 1887 r.

Jaskinia Raptawicka – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. Ścieżka prowadząca do niej znajduje się w odległości 4,4 km od Kir, 100 m powyżej Skały Pisanej, w wapiennej turni, zwanej Raptawicką Turnią, po zachodniej stronie doliny. Otwór jaskini, znajdujący się na wysokości ok. 180 m powyżej koryta Kościeliskiego Potoku (1146 m n.p.m.) widoczny jest z drogi prowadzącej dnem doliny. Jaskinia udostępniona jest dla turystów, można ją zwiedzać samodzielnie, bez przewodnika. Wewnątrz jaskini panuje niska temperatura.

Główny wejściowy otwór ma średnicę ok. 3 m. Prowadzi od niego zejście pionowym 4-metrowym progiem po stalowej drabinie do głównej komory. Jest to to pojedyncza, duża sala o wysokości 10–15 m i rozmiarach 10 × 40 m. W jej stropie znajdują się otwory dwóch małych studzienek. Od sali prowadzi kilka bocznych, zakończonych ślepo korytarzy. Po lewej stronie od wejścia 20 metrowy, opadający w dół korytarz prowadzi do ciasnej szczeliny, którą można się przecisnąć do następnej mniejszej sali, a z niej z kolei do innego szerszego korytarza, w którym znajduje się mała kapliczka.

Jaskinia Raptawicka prawdopodobnie stanowi część skomplikowanego systemu Jaskini Mylnej. Powstała w wyniku zapadnięcia się leżących poniżej komór. Jej dno pokryte jest skałami wapiennymi, otoczakami i namuliskiem, w którym znaleziono szczątki zwierząt z okresu plejstocenu. Jaskinia znana była od dawna. Po raz pierwszy opisał jaskinię Jan Gwalbert Pawlikowski w 1887 r.

Szlaki turystyczne

– do jaskini prowadzi czarny szlak turystyczny. Początkowo biegnie on wspólnie z czerwonym szlakiem, prowadzącym do Jaskini Mylnej, potem szlaki rozdzielają się. Czas podejścia do Jaskini Raptawickiej ok. 15 min. Końcowy odcinek podejścia ubezpieczony łańcuchem, zejście tą samą drogą lub przez Jaskinię Mylną.