” | Mała Wołowa Szczerbina (słow. Západná Volová štrbina, Západná volia štrbina) – pierwsza od północnego zachodu z czterech wybitniejszych przełączek w Wołowym Grzbiecie – odcinku grani głównej Tatr pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Czarnym i Żabim Koniem, którym biegnie granica polsko-słowacka. Jest położona na wysokości ok. 2355 m, pomiędzy dwoma Wołowymi Rogami (Volie rohy): od zachodu na przełączkę opada Zachodni Wołowy Róg (Západný volí roh), natomiast od wschodu – Wschodni Wołowy Róg (Východný volí roh).
Przełęcz jest łatwo rozpoznawalna z Doliny Mięguszowieckiej ze względu na jej otoczenie – Wołowe Rogi z tej strony mają charakterystyczny kształt rogów. Od strony Doliny Rybiego Potoku ten kształt jest niedostrzegalny i cechuje w większym stopniu sąsiednie przełączki: Małą Rogatą Szczerbinę i Wielką Rogatą Szczerbinę.
Przejście przez przełęcz dla taterników jest wygodnym połączeniem Doliny Żabiej Mięguszowieckiej i Czarnostawiańskiego Kotła, stanowi też istotny punkt dostępy do Wołowego Grzbietu. Przejście przez długą część roku jest utrudnione przez śniegi zalegające po północnej stronie grani.
Dawniej Małą Wołową Szczerbinę nazywano po prostu Wołową Szczerbiną. Jej nazwa pochodzi od Wołowego Grzbietu.
Pierwsze wejścia:
- Katherine Bröske i Simon Häberlein, 11 września 1905 r. – letnie, przy przejściu grani,
- Janusz Chmielowski, Zygmunt Klemensiewicz i Mieczysław Świerz, 20 sierpnia 1926 r. – pierwsze właściwe przejście przełączki,
- Stanisław Krystyn Zaremba, 30 grudnia 1934 r. – zimowe.
|
