Żabia Przełęcz Wyżnia

Żabia Przełęcz Wyżnia (słow. Vyšné Žabie sedlo, dawniej Východné Volovecké sedlo, niem. Obere Froschseescharte, dawniej Ochsenrückenscharte, węg. Felső-Békástavi-csorba, dawniej Ökörhát-csorba, Keleti-Ökörhát-csorba, ok. 2315 m n.p.m.) – przełęcz w głównej grani Tatr usytuowana pomiędzy Żabim Koniem (Žabí Kôň, 2291 m n.p.m.) a Żabią Turnią Mięguszowiecką (Žabia veža, 2335 m n.p.m.), najbardziej na południowy wschód wysuniętą kulminacją Wołowego Grzbietu (Volí chrbát). Granie z obu sąsiednich turni nie spotykają się bezpośrednio, lecz zachodzą na siebie nieco przesunięte – grań Żabiej Turni Mięguszowieckiej jest odchylona na północ, a grań Żabiego Konia na południe.

Wejścia na Żabią Przełęcz Wyżnią wiążą się na ogół z podjęciem prób zdobycia Żabiego Konia. Widok z przełęczy jest ograniczony.

Żabia Przełęcz Wyżnia (słow. Vyšné Žabie sedlo, dawniej Východné Volovecké sedlo, niem. Obere Froschseescharte, dawniej Ochsenrückenscharte, węg. Felső-Békástavi-csorba, dawniej Ökörhát-csorba, Keleti-Ökörhát-csorba, ok. 2315 m n.p.m.) – przełęcz w głównej grani Tatr usytuowana pomiędzy Żabim Koniem (Žabí Kôň, 2291 m n.p.m.) a Żabią Turnią Mięguszowiecką (Žabia veža, 2335 m n.p.m.), najbardziej na południowy wschód wysuniętą kulminacją Wołowego Grzbietu (Volí chrbát). Granie z obu sąsiednich turni nie spotykają się bezpośrednio, lecz zachodzą na siebie nieco przesunięte – grań Żabiej Turni Mięguszowieckiej jest odchylona na północ, a grań Żabiego Konia na południe.

Wejścia na Żabią Przełęcz Wyżnią wiążą się na ogół z podjęciem prób zdobycia Żabiego Konia. Widok z przełęczy jest ograniczony.

Historia zdobycia

• Pierwsza odnotowana próba zdobycia przełęczy: od północy – Viktor Lorenc i przewodnik Ján Ruman Driečny (młodszy), nieudana próba z dnia 21 sierpnia 1875 r., zakończona po noclegu w ścianie przejściem przez Żabią Przełęcz,
• Pierwsze wejście: od południa – Maximilian Bröske, 12 września 1905 r.,
• Pierwsze wejście zimowe: Henryk Czarnocki, Zbigniew Korosadowicz, 21 kwietnia 1946 r.