Jezioro Dargin

Dargin - (niem. Dargeimer See) jezioro w Polsce na Pojezierzu Mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich.

Dargin - staropruska nazwa ze starobałtyjskim rdzeniem darg wiązała się ze znaczeniem "słotny, wilgotny, mokry".

Jest to jeden z większych akwenów leżących na północy od Giżycka. Ma powierzchnię 3030 ha. Jego długość wynosi 10,1 km, a szerokość 5,6 km. Jest stosunkowo głębokim jeziorem. Jego głębokość maksymalna to 37,6 m, a głębokość średnia - 10,6 m. Długość linii brzegowej wynosi 37,6 m. Dargin nie jest samodzielnym jeziorem, lecz elementem kompleksu znanego pod wspólną nazwą Mamry. Jezioro łączy się od południa z jeziorem Kisajno, od zachodu z jeziorem Łabap i dalej z Jeziorem Dobskim, a od północny z jeziorem Kirsajty (przejście pod Mostem Sztynorckim. Na północnym brzegu znajduje się też wejście do kanału Sztynorckiego łączącego Dargin z niewielkim Jeziorem Sztynorckim, nad którym znajduje się znana wieś letniskowa i duży port jachtowy Sztynort. Nad samym jeziorem Dargin znajdują się miejscowości Pieczarki, Nowy Harsz, Skłodowo i Poganty. Jezioro Dargin to jezioro mezotroficzne skłaniające się ku eutrofii. Jezioro jest średnio podatne na wpływy zewnętrzne i konieczna racjonalna gospodarka w zlewni jeziora aby nie dopuścić do dalszego pogorszenia jakości wody. Jezioro jest zasobne w związki fosforu. Związki azotu mieszczą się w granicach I-II klasy czystości. Powierzchnia lusta wody jeziora wynosi 3030 ha, natomiast powierzchnia wysp 3,5 ha.

Dno jeziora jest bardzo urozmaicone z licznymi górkami i zagłębieniami oraz rozległymi wypłyceniami śródjeziornymi. Średnio rozwinięta linia brzegowa w 80% porośnięta jest przede wszystkim trzciną i oczeretem (4,5% dna), a roślinność zanurzona zajmuje ok. 25% powierzchni jeziora. Brzegi jeziora są niskie i płaskie. Jezioro posiada sześć dopływów powierzchniowych,wśród których należą rzeka Radzieja, wpadajaca do zatoki Łabap, niewielki ciek z rejonu miejscowości Harsz, dopływ z jeziora Skraż i z okolic wsi Poganty oraz kanał z Jeziora Sztynorckiego. Zatoka Łabap zasilana jest również kilkoma krytymi rowami, czynnymi okresowo.

Dargin - (niem. Dargeimer See) jezioro w Polsce na Pojezierzu Mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich.

Dargin - staropruska nazwa ze starobałtyjskim rdzeniem darg wiązała się ze znaczeniem "słotny, wilgotny, mokry".

Jest to jeden z większych akwenów leżących na północy od Giżycka. Ma powierzchnię 3030 ha. Jego długość wynosi 10,1 km, a szerokość 5,6 km. Jest stosunkowo głębokim jeziorem. Jego głębokość maksymalna to 37,6 m, a głębokość średnia - 10,6 m. Długość linii brzegowej wynosi 37,6 m. Dargin nie jest samodzielnym jeziorem, lecz elementem kompleksu znanego pod wspólną nazwą Mamry. Jezioro łączy się od południa z jeziorem Kisajno, od zachodu z jeziorem Łabap i dalej z Jeziorem Dobskim, a od północny z jeziorem Kirsajty (przejście pod Mostem Sztynorckim. Na północnym brzegu znajduje się też wejście do kanału Sztynorckiego łączącego Dargin z niewielkim Jeziorem Sztynorckim, nad którym znajduje się znana wieś letniskowa i duży port jachtowy Sztynort. Nad samym jeziorem Dargin znajdują się miejscowości Pieczarki, Nowy Harsz, Skłodowo i Poganty. Jezioro Dargin to jezioro mezotroficzne skłaniające się ku eutrofii. Jezioro jest średnio podatne na wpływy zewnętrzne i konieczna racjonalna gospodarka w zlewni jeziora aby nie dopuścić do dalszego pogorszenia jakości wody. Jezioro jest zasobne w związki fosforu. Związki azotu mieszczą się w granicach I-II klasy czystości. Powierzchnia lusta wody jeziora wynosi 3030 ha, natomiast powierzchnia wysp 3,5 ha.

Dno jeziora jest bardzo urozmaicone z licznymi górkami i zagłębieniami oraz rozległymi wypłyceniami śródjeziornymi. Średnio rozwinięta linia brzegowa w 80% porośnięta jest przede wszystkim trzciną i oczeretem (4,5% dna), a roślinność zanurzona zajmuje ok. 25% powierzchni jeziora. Brzegi jeziora są niskie i płaskie. Jezioro posiada sześć dopływów powierzchniowych,wśród których należą rzeka Radzieja, wpadajaca do zatoki Łabap, niewielki ciek z rejonu miejscowości Harsz, dopływ z jeziora Skraż i z okolic wsi Poganty oraz kanał z Jeziora Sztynorckiego. Zatoka Łabap zasilana jest również kilkoma krytymi rowami, czynnymi okresowo.

Turystyka

Jezioro służy głównie jako szlak żeglugowy między Giżyckiem i Węgorzewem. Przepływa się też przez nie w drodze do Sztynortu lub na jezioro Dobskie. Ze względu na otwartą przestrzeń jezioro jest nawiedzane przez silne wiatry. Na wprost cypla znajdującego się pomiędzy przejściem na Kisajno i wejście do Kanału Sztynorckiego znajduje się duża grupa głazów ukrytych tuż pod powierzchnią. Głazy te znane są pod nazwą Głazów Sztynorckich. Są wyraźnie oznakowane przy pomocy 4 znaków kardynalnych, jednak w czasie złej pogody fale częściowo je maskują.

Opis jeziora

Jezioro jest szerokie. Dno tego akwenu ma zróżnicowaną rzeżbę z licznymi płyciznami, jak też z równie licznymi dużymi głębokościami. Na południu granica z jeziorem Kisajno jest czysto umowna i znajduje się w najwęższym miejscu szerokiego przejścia (pomiędzy Królewskim Rogiem i Wysokim Rogiem). Granica z jeziorem Łabap jest też umowna i znajduje się na wysokości wysepki Ilma. Północny brzeg to ukryte w trzcinie wejście do Kanału Sztynorckiego, znajdujące się nieco na wschód przejście na jezioro Kirsajty. Naprzeciw cypla znajdującego się pomiędzy tymi dwoma miejscami znajdują się niebezpieczne dla żeglugi Głazy Sztynorckie. We wschodnie części jezioro się rozszerza tworząc szeroką taflę. Korzystne warunki naturalne jeziora sprzyjają utrzymaniu dobrej jakości jego wód, w czasie letniej stagnacji, przy dnie obserwuje się wyraźne symptomy przeżyźnienia zbiornika ( fosfor całkowity - III klasa, natlenienie hypolimnionu - III klasa, a związki azotowe odpowiadały normom II klasy, natomiast stan sanitarny - I klasa.