Dworek Gościnny

Dworek Gościnny (nazywany też Dworcem Gościnnym) – gmach teatralno-hotelowy w Szczawnicy, znajdujący się w Parku Górnym pod numerem 7.

Dworek Gościnny (nazywany też Dworcem Gościnnym) – gmach teatralno-hotelowy w Szczawnicy, znajdujący się w Parku Górnym pod numerem 7.

Historia

Historia tego miejsca sięga XIX wieku, budowę owej gościny rozpoczął Józef Szalay stawiając w 1875 roku fundamenty, na których w przyszłości miał stanąć „Pieniński Salon”. Stawianie górnej części rozpoczęła w 1882 roku Polska Akademia Umiejętności.

Gmach uroczyście otwarto w 1884 roku. Wyglądał następująco: wzniesiony z drewna modrzewiowego, kryty gontem, z wielką liczbą lukarn i wieżyczek. W XIX wieku stanowił centrum życia kulturalno-rozrywkowego w Szczawnicy, były to czasy jego świetności. Występowały tutaj takie sławy jak: Helena Modrzejewska, Mieczysław Frenkiel, Aleksander Zelwerowicz, Ludwik Solski czy Stefan Jaracz. W budynku od początku mieściło się studio fotograficzne Awita Szuberta, zlikwidowane w 1928 roku.

W 1909 roku właścicielem Dworku został Adam Stadnicki, II wojna światowa położyła jednak kres jego świetności. W 1948 roku władze PRL upaństwowiły Uzdrowisko, a wraz z nim Dworek Gościnny. 20 października 1962 roku w budynku wybuchł pożar. Drewniana konstrukcja została doszczętnie zniszczona, pozostały jedynie murowane fundamenty.

Szansa na odbudowę dworku pojawiła się w 2005 roku, kiedy to rodzina Mańkowskich – spadkobierców Adama hrabiego Stadnickiego, odzyskała dawny majątek uzdrowiska. W 2008 roku rozpoczęto odbudowę Dworku Gościnnego. Odtworzona została bryła budynku, jak również zachowane zostały regionalne elementy, rzeźbione w drewnie i malowane ornamenty