Bunkier atomowy Szprotawa

Bunkier atomowy Szprotawa typ „Monolit” – bunkier zlokalizowany na północnej rubieży Borów Dolnośląskich w tzw. obiekcie specjalnym byłego sowieckiego lotniska wojskowego Szprotawa-Wiechlice. Był potencjalnie przystosowany do składowania i użytkowania lotniczej broni atomowej, choć nigdy do tego celu niewykorzystanym.

Zbudowany w 1968 jest jednym z trzech i zarazem najstarszym tego typu w Polsce. Stanowi budowlę dwukondygnacyjną naziemną, z wejściem głównym od strony południowej. Magazyn broni atomowej znajdował się na dolnej kondygnacji, na której w części północnej przewidziano wyjście awaryjne w postaci słabszej ściany. Dostępu do magazynu strzegły systemy stalowo-ołowianych grodzi. Na górnej kondygnacji znajdowały się pomieszczenia dla obsługi, pokój łączności, stacja dozoru, pomieszczenie z urządzeniami klimatyzacyjnymi. Zewnętrzna ściana południowa posiada zachowany kamuflaż w postaci namalowanych sosen, nawiązujący do najbardziej charakterystycznego w okolicy drzewostanu. Po obu stronach wejścia głównego rozlokowane są 2 stanowiska karabinów maszynowych.

Przed bunkrem urządzono punkt przeładunkowy z suwnicą i rampami.

Bunkier atomowy Szprotawa typ „Monolit” – bunkier zlokalizowany na północnej rubieży Borów Dolnośląskich w tzw. obiekcie specjalnym byłego sowieckiego lotniska wojskowego Szprotawa-Wiechlice. Był potencjalnie przystosowany do składowania i użytkowania lotniczej broni atomowej, choć nigdy do tego celu niewykorzystanym.

Zbudowany w 1968 jest jednym z trzech i zarazem najstarszym tego typu w Polsce. Stanowi budowlę dwukondygnacyjną naziemną, z wejściem głównym od strony południowej. Magazyn broni atomowej znajdował się na dolnej kondygnacji, na której w części północnej przewidziano wyjście awaryjne w postaci słabszej ściany. Dostępu do magazynu strzegły systemy stalowo-ołowianych grodzi. Na górnej kondygnacji znajdowały się pomieszczenia dla obsługi, pokój łączności, stacja dozoru, pomieszczenie z urządzeniami klimatyzacyjnymi. Zewnętrzna ściana południowa posiada zachowany kamuflaż w postaci namalowanych sosen, nawiązujący do najbardziej charakterystycznego w okolicy drzewostanu. Po obu stronach wejścia głównego rozlokowane są 2 stanowiska karabinów maszynowych.

Przed bunkrem urządzono punkt przeładunkowy z suwnicą i rampami.

Literatura

• Maciej Boryna, Sensacje Ziemi Szprotawskiej, 2000
• Gazeta Lokalna – Szprotawa, Nr 4/2003
• Maciej Boryna, Tajemnice militarne Szprotawy na Dolnym Śląsku, 2006
• Zbiory archiwalne Muzeum Ziemi Szprotawskiej
• Tomasz Szulc, Krzysztof Nicpoń. Magazyny broni jądrowej na terytorium Polski. „Poligon”. 2007. Nr. 3. ISSN 1895-3344.
• Maciej Boryna, Obiekty ochronne byłego lotniska wojskowego w Szprotawie, Towarzystwo Bory Dolnośląskie im. Klausa Haenscha 2016