Gorc

Gorc (1228 m) – szczyt we wschodniej części grzbietu głównego Gorców. Jego charakterystyczna sylwetka z kilkoma polanami jest dobrze rozpoznawalna z dużych odległości. Zbudowany jest z grubych ławic piaskowców magurskich i zlepieńców. Północne stoki pokryte są lasami jodłowo-bukowymi, wyższe partie świerkowymi. Wchodzi w skład wielokilometrowej długości Pasma Gorca ciągnącego się od Turbacza na wschód. Nazwa szczytu pochodzić może od sposobu powstania polan, które zostały uzyskane sposobem żarowym, czyli są "wygorzałe".

Na niektórych mapach, może być on oznaczany jako: Gorc Kamienicki, Nazwa ta została przeniesiona od nazwy polany Gorc Kamienicki znajdującej się na tym szczycie.

Gorc (1228 m) – szczyt we wschodniej części grzbietu głównego Gorców. Jego charakterystyczna sylwetka z kilkoma polanami jest dobrze rozpoznawalna z dużych odległości. Zbudowany jest z grubych ławic piaskowców magurskich i zlepieńców. Północne stoki pokryte są lasami jodłowo-bukowymi, wyższe partie świerkowymi. Wchodzi w skład wielokilometrowej długości Pasma Gorca ciągnącego się od Turbacza na wschód. Nazwa szczytu pochodzić może od sposobu powstania polan, które zostały uzyskane sposobem żarowym, czyli są "wygorzałe".

Na niektórych mapach, może być on oznaczany jako: Gorc Kamienicki, Nazwa ta została przeniesiona od nazwy polany Gorc Kamienicki znajdującej się na tym szczycie.

Topografia

Gorc jest zwornikiem dla kilku grzbietów:

• południowo-zachodni grzbiet główny pasma Gorca, biegnący poprzez Jaworzynę Kamienicką do Turbacza.
• północny grzbiet do polany Gorc Kamienicki, na której rozgałęzia się na 2 grzbiety:
  • północno-zachodni grzbiet Magorzycy, Kiczory i Wielkiego Wierchu
  • północno-wschodni grzbiet oddzielający dolinę Potoku Zasadnego od doliny potoku Głębieniec
• wschodni grzbiet poprzez Wierch Lelonek, przełęcz Wierch Młynne i Twarogi biegnący aż do Dunajca
• południowo-wschodni grzbiet Strzelowskie opadający do doliny Ochotnicy
• południowy grzbiet Piorunowca opadający do doliny Ochotnicy

Z Gorca spływają liczne potoki spływające zasilające Kamienicę lub Ochotnicę. Większe z nich to: Potok Gorcowy, Młynne, Potok Zasadny, Głębieniec, Ustępny, Spaleniec.

Gorc jest najdalej na wschód wysuniętym szczytem Gorczańskiego Parku Narodowego i przebiega przez niego granica tego parku. Od południowej strony doliną Potoku Gorcowego, niemal pod wierzchołek Gorca podchodzą pastwiska i pola uprawne i wsi Ochotnica Dolna, a lewym odgałęzieniem potoku Jamne miejscowości Ochotnica Górna. Niegdyś większość południowych stoków Gorca pokryta była wypasanymi polanami z licznymi szałasami i polami uprawnymi, obecnie znaczna ich część jest nieużytkowana i zaczyna zarastać lasem.

Na południowym stoku znajduje się niewielka jaskinia – Wietrzna Dziura.

Turystyka

Gorc jest celem wycieczek turystycznych, funkcjonuje na nim również sezonowa studencka baza namiotowa na Gorcu. Sam szczyt Gorca porośnięty jest lasem, który przesłania widoki. Dawniej na szczycie stała drewniana wieża triangulacyjna, z jej pomostu wznoszącego się wysoko ponad koronami drzew roztaczała się na wszystkie strony szeroka panorama – przy dobrej widoczności sięgająca odległego o 80 km Krakowa. Obecnie dobre widoki roztaczają się jeszcze z jego polan, już zaczynających zarastać lasem. Pod szczytem są trzy polany: Gorc Gorcowski, Gorc Młynieński i Gorc Kamienicki z rozległymi widokami na Beskid Wyspowy i Sądecki, Pieniny i Tatry. Na stokach Gorca znajdują się następne polany: Nowa Polana, Świnkówka, Ustępne, Hale Gorcowskie.

Szlaki turystyki pieszej

– niebieski z Rzek przez Nową Polanę na Gorc. 2 h, ↓ 1.10 h, deniwelacja 510 m.

– zielony z Polany Gabrowskiej przez Jaworzynę Kamienicką, Polanę Przysłop Dolny, na Gorc. 1:45 h

– zielony z Ochotnicy Dolnej przez Piorunowiec na Gorc. 2.50 h, ↓ 1.40 h, deniwelacja 640 m.