Kościół św. Andrzeja Apostoła

Kościół św. Andrzeja – rzymskokatolicki kościół parafialny, położony w Rożnowicach, należący do dekanatu bieckiego w diecezji rzeszowskiej. Kościół zbudowany został w XVIII wieku i należy do cenniejszych drewnianych obiektów sakralnych w Małopolsce.

1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych - województwo małopolskie (pol.). 31 marca 2014. .

Kościół św. Andrzeja – rzymskokatolicki kościół parafialny, położony w Rożnowicach, należący do dekanatu bieckiego w diecezji rzeszowskiej. Kościół zbudowany został w XVIII wieku i należy do cenniejszych drewnianych obiektów sakralnych w Małopolsce.

Historia i architektura kościoła

Kościół położony jest w centrum wsi, na wzgórzu. Został zbudowany w latach 1756-1764 na miejscu wcześniejszej świątyni. Jest to budowla drewniana, trójnawowa, konstrukcji zrębowej, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Nawa kryta prostym dachem dwuspadowym z wieżyczką sygnaturki na kalenicy. Nawy boczne oddzielone są od nawy głównej imitowanymi w drewnie kolumnami. Unikalna w tym kościele jest faliście wygięta belka tęczowa. Wystrój wnętrza generalnie późnobarokowy. U góry ścian widoczne klasycystyczne esownice, mniej okazałe w zakrystii. Wyposażenie świątyni pochodzi głównie z XVIII, a częściowo również z XIX wieku, m.in. trzy rokokowe ołtarze: ołtarz główny (z obracanymi niszami z rzeźbami Matki Boskiej z Dzieciątkiem, Chrystusa Bolesnego, Chrystusa Zmartwychwstałego i św. Andrzeja), św. Anny i Matki Boskiej Częstochowskiej. Do najstarszych elementów wyposażenia należą m.in. dwa krucyfiksy): jeden z XV, drugi natomiast z XVI wieku. Polichromia o motywach roślinnych i geometrycznych, wykonana w 1787 r. przez J. Kozickiego, obejmująca oprócz ścian również kolumny, chór, obramienia okien i drzwi oraz zamykane ławki, została przykryta w II połowie XIX w. nowszym przemalowaniem. Odsłonięto ją z powrotem podczas konserwacji kościoła w latach 1970-1975.

Początkowo w kościele znajdowały się cztery dzwony (nie licząc sygnaturki). Do dziś zachował się tylko największy z nich - trzy pozostałe zostały zabrane przez Niemców w czasie I wojny i II wojny światowej.

Na początku 1992 roku miała miejsce kradzież. Skradziono wówczas zabytkowe przedmioty (m. in. figurki aniołów z ołtarza), które dotąd nie zostały odnalezione.

4 sierpnia 1992 roku od pioruna spłonęła wieża - dzwonnica, zabytkowe organy oraz dach kościoła. Po pożarze dach tymczasowo pokryto blachą (patrz fot. obok). Charakterystyczna wieża, z szeregiem usytuowanych jeden nad drugim okapników, została odbudowana w latach 2010-2011, a do 2013 r. wykonano nowy dach pokryty gontem.

Kościół otoczony jest ogrodzeniem z belek drewnianych, wzniesionym na kamiennej podmurówce, krytym daszkiem gontowym. W ciągu ogrodzenia dwie bramki oraz murowana kaplica.