Kościół św. Klemensa

Kościół pod wezwaniem św. Klemensa papieża i męczennika w Ustroniu w obecnym kształcie pochodzi z XVIII wieku, po rozbudowach w wieku XIX.

Pierwsze wzmianki o parafii ustrońskiej pochodzą z 1447 r. Kościół był wówczas drewniany i zlokalizowany na obecnym starym cmentarzu katolickim. W okresie reformacji trafił w ręce ewangelików. Do Kościoła katolickiego powrócił w 1654 r., jako filialny parafii w Goleszowie. Pod koniec XVIII wieku z powodu fatalnego stanu budynku podjęto decyzję o jego zamknięciu.

Przerwa w działalności trwała zaledwie rok - w 1784 r. utworzono nową, samodzielną parafię, a za świątynię posłużyła kaplica zlikwidowanego sierocińca jezuickiego - po przebudowie poświęcono ją w 1788 r. (pierwszym proboszczem został były jezuita).

W latach 30. XIX wieku w miejsce dotychczasowej wieży drewnianej wybudowano murowaną, istniejącą do dzisiaj. W kolejnej dekadzie przystąpiono do kolejnych prac rozbudowujących kościół - poszerzono nawę i prezbiterium. W takim kształcie świątynia istnieje do dnia dzisiejszego.

W ostatnich latach XX wieku dokonano kilku znaczących remontów - w 1997 r. wymieniono zegar na wieży. Z zachowanych, ciekawszych elementów należy wymienić barokowo-klasycystyczną ambonę, chrzcielnicę, obraz św. Klemensa z XIX wieku, drewniane stacje drogi krzyżowej z końca XIX wieku oraz organy firmy Rieger o trakturze gry pneumatycznej z początku XX wieku. Przed kościołem stoją kamienne figury św. Jana Nepomucena oraz św. Józefa z Dzieciątkiem (XVIII wiek) wykonane przez Wacława Donaya ze Skoczowa.

Od strony północnej do kościoła przylega dawny jezuicki sierociniec z 1740 r., częściowo rozebrany w latach 30. XX wieku.

Kościół pod wezwaniem św. Klemensa papieża i męczennika w Ustroniu w obecnym kształcie pochodzi z XVIII wieku, po rozbudowach w wieku XIX.

Pierwsze wzmianki o parafii ustrońskiej pochodzą z 1447 r. Kościół był wówczas drewniany i zlokalizowany na obecnym starym cmentarzu katolickim. W okresie reformacji trafił w ręce ewangelików. Do Kościoła katolickiego powrócił w 1654 r., jako filialny parafii w Goleszowie. Pod koniec XVIII wieku z powodu fatalnego stanu budynku podjęto decyzję o jego zamknięciu.

Przerwa w działalności trwała zaledwie rok - w 1784 r. utworzono nową, samodzielną parafię, a za świątynię posłużyła kaplica zlikwidowanego sierocińca jezuickiego - po przebudowie poświęcono ją w 1788 r. (pierwszym proboszczem został były jezuita).

W latach 30. XIX wieku w miejsce dotychczasowej wieży drewnianej wybudowano murowaną, istniejącą do dzisiaj. W kolejnej dekadzie przystąpiono do kolejnych prac rozbudowujących kościół - poszerzono nawę i prezbiterium. W takim kształcie świątynia istnieje do dnia dzisiejszego.

W ostatnich latach XX wieku dokonano kilku znaczących remontów - w 1997 r. wymieniono zegar na wieży. Z zachowanych, ciekawszych elementów należy wymienić barokowo-klasycystyczną ambonę, chrzcielnicę, obraz św. Klemensa z XIX wieku, drewniane stacje drogi krzyżowej z końca XIX wieku oraz organy firmy Rieger o trakturze gry pneumatycznej z początku XX wieku. Przed kościołem stoją kamienne figury św. Jana Nepomucena oraz św. Józefa z Dzieciątkiem (XVIII wiek) wykonane przez Wacława Donaya ze Skoczowa.

Od strony północnej do kościoła przylega dawny jezuicki sierociniec z 1740 r., częściowo rozebrany w latach 30. XX wieku.