![Przełęcz Głuchaczki](http://www.dioblina.eu/files/dioblina/styles/teaser/public/ugl/0/0/1/przelecz-gluchaczki-63617.jpg)
![Północny Wschód Północny Wschód](http://www.dioblina.eu/sites/all/themes/neodioblina/arrows/NE.png)
Przełęcz Półgórska (słow. sedlo Pod Beskydom, 809 m) – przełęcz górska w Beskidzie Żywieckim, między szczytami Beskidu Krzyżowskiego (923 m) i Jaworzyny (1047 m). Grzbietem, na którym znajduje się przełęcz przebiega, granica polsko-słowacka. Polskie, północno-zachodnie zbocza przełęczy są w dużym stopniu bezleśne, zajęte przez pola i zabudowania miejscowości Krzyżówki. Spod Przełęczy Półgórskiej spływa Gawlasów Potok (dopływ Krzyżówki). Słowackie, południowo-wschodnie zbocza są całkowicie zalesione. Nieco poniżej przełęczy trawersuje je droga, ale zamknięta dla pojazdów. Przy szlaku turystycznym po polskiej stronie Przełęczy Półgórskiej stoi samotna opuszczona chata, ambona myśliwska i rozlatujący się letniak. Obecnie przez przełęcz brak dobrej drogi łączącej Polskę ze Słowacja, dawniej jednak, zanim wykonano drogę przez przełęcz Glinne właśnie przez Przełęcz Półgórską prowadziła główna droga łącząca Orawę z Żywiecczyzną. Używana była przynajmniej od XV wieku, a nazywała się Drogą Miedziową lub Thurzową. Pierwsza nazwa pochodziła od tego, że z Węgier drogą tą wożono na Śląsk głównie rudy miedzi i mosiądz oraz wina, druga nazwa pochodziła od węgierskiego rodu Thurzonów. Przez Przełęcz Półgórską prowadził też dawniej popularny szlak turystyczny na Babią Górę. Zazwyczaj w tym celu w miejscowości Krzyżówki wynajmowano konie z przewodnikiem lub furmankę, wyjeżdżano nimi na przełęcz, następnie zjeżdżano do doliny potoku Półgórzanka, nią podjeżdżano pod Przełęcz Jałowiecką Południową i dopiero stąd pieszo udawano się na Babią Górę przez Małą Babią Górę. Szlaki turystyczne
|