

Stożek Wielki (841 m n.p.m.) – wzniesienie w Sudetach Środkowych, w Górach Kamiennych, na północno-zachodnim krańcu Gór Suchych, w północnej części pasma Stożka. PołożeniePołożony w północno-środkowej części Gór Kamiennych, na pograniczu z Górami Wałbrzyskimi, na północnym zachodzie od miejscowości Sokołowsko. Od strony wschodniej oddzielony Kotliną Sokołowską od masywu Bukowca, a od zachodniej strony głęboka dolina przełomu Ścinawki oddziela wzniesienie od Masywu Dzikowca i Lesistej Wielkiej. Jest to jedno z najbardziej charakterystyczch wzniesień powulkanicznych, o formie poosuwiskowej w kształcie stożka, o ostro zakończonej części szczytowej i stromych zboczach, z wyraźnie zaznaczonymi wierzchołkiem. Wzniesienie zbudowane z permskich skał wylewnych, należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej. Na północno-zachodnim zboczu, na wysokości około 780 m n.p.m., charakterystycza grupa powulkanicznych skałek. Wzniesienie od poziomu około 760 m po wschodniej stronie i od 550 m n.p.m., po zachodniej stronie porośnięte jest w całości lasem regla dolnego, górną część wzniesienia zajmuje rozrzedzony las z przewagą drzewostanu liściastego. Na wschodnim zboczu góry poniżej granicy lasu rozciąga się obszerna górska łąka z ciekawą roślinnością, a niżej położone są pola uprawne. Szczyt wziął nazwę od swojego charakterystycznego stożkowego kształtu. Nazwę Stożek Wielki wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Groß Storch Berg. Położony na terenie Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich TurystykaSzlaki turystyczne
|