Bank Wilhelma Landaua

Gmach dawnego banku Wilhelma Landaua znajdujący się przy ulicy Senatorskiej w Warszawie jest najlepiej zachowanym budynkiem w stylu secesyjnym w Warszawie. Posiada liczne elementy na zewnątrz z okresu secesji oraz wnętrze w tymże stylu, które udało się zachować mimo wielu remontów i akcji renowacyjnych. Widać to np. po: posadzce z motywem liścia klonu, sztukatorskiej oprawie okien, meblach, boazerii, barierach ozdobionych kwiatami o wąskich, wiotkich łodygach. Właściciel banku Wilhelm Landau mógłby uchodzić za przykład krwiożerczego kapitalisty:

"Okradziony w roku 1881 na sumę 150 tys. rubli warszawski finansista Landau wyznaczył nagrodę w wysokości 10 tys. rubli za wskazanie złodziei i pomoc w odzyskaniu straty. Gdy rzeczywiście dzięki pomocy dwu osób zidentyfikowano złodziei i pieniądze odzyskano – bankier wyasygnował informatorce rubli 200, a znalazcy rubli 25. Oburzenie było powszechne, gazety potępiały Landaua, sprawa nabrała rozgłosu, bo jeszcze przy okazji przetrzymano w więzieniu przez pięć miesięcy niewinnie podejrzanych pracowników banku". – pisał Ireneusz Ihnatowicz w książce "O obyczaju Wielkiej Burżuazji Warszawskiej".

Gmach dawnego banku Wilhelma Landaua znajdujący się przy ulicy Senatorskiej w Warszawie jest najlepiej zachowanym budynkiem w stylu secesyjnym w Warszawie. Posiada liczne elementy na zewnątrz z okresu secesji oraz wnętrze w tymże stylu, które udało się zachować mimo wielu remontów i akcji renowacyjnych. Widać to np. po: posadzce z motywem liścia klonu, sztukatorskiej oprawie okien, meblach, boazerii, barierach ozdobionych kwiatami o wąskich, wiotkich łodygach. Właściciel banku Wilhelm Landau mógłby uchodzić za przykład krwiożerczego kapitalisty:

"Okradziony w roku 1881 na sumę 150 tys. rubli warszawski finansista Landau wyznaczył nagrodę w wysokości 10 tys. rubli za wskazanie złodziei i pomoc w odzyskaniu straty. Gdy rzeczywiście dzięki pomocy dwu osób zidentyfikowano złodziei i pieniądze odzyskano – bankier wyasygnował informatorce rubli 200, a znalazcy rubli 25. Oburzenie było powszechne, gazety potępiały Landaua, sprawa nabrała rozgłosu, bo jeszcze przy okazji przetrzymano w więzieniu przez pięć miesięcy niewinnie podejrzanych pracowników banku". – pisał Ireneusz Ihnatowicz w książce "O obyczaju Wielkiej Burżuazji Warszawskiej".

Budowa

Budynek zaprojektowany przez warszawiaka Stanisława Grochowicza oraz łodzianina Gustawa Landaua-Gutentegera zbudowany został w latach 1904-1906. Właścicielowi banku Wilhelmowi Landauowi najbardziej zależało na dobrym usytuowaniu części wejściowej i hali kasowej, dobrym oświetleniu pomieszczeń, zapewnieniu w nowo wznoszonym budynku jak najlepszych warunków, zarówno dla obsługi klientów, jak również dla pracującego w nim personelu, nowoczesnym rozwiązaniu pomieszczeń skarbcowych. Projektanci wszystko to zawarli w swoim projekcie.

Historia

Bank funkcjonował właściwie do 1925 roku, następnie miał zostać poddany likwidacji. Podczas II wojny światowej budynek wykorzystywany był na potrzeby pobliskiego szpitala. Budowla przetrwała wojnę bez szwanku, jednak po 1945 r. została pozbawiona efektownej, szklanej kopuły. Wtedy też w budynku tym mieścił się instytut propagandy partyjnej, a w stalowym sejfie przechowywano broszury polityczne zamiast pieniędzy. Znajdował się tam również ośrodek języka rosyjskiego. Natomiast obecnie funkcjonuje w nim Instytut Francuski. Ostatnim razem wyremontowany został w latach 1995-1996.