Bukowe Berdo – masyw górski w polskich Bieszczadach w postaci podłużnego pasma (kierunek przebiegu: NW-SE) o trzech kulminacjach: 1201, 1238 oraz 1311 m n.p.m. Charakteryzuje się liczną obecnością piaskowcowych skałek. Szczytowe partie zajmuje połonina.
Kopa Bukowska (1320 m n.p.m.) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, należący do najwyższych w tym regionie. Znajduje się w paśmie połonin, w grzbiecie ciągnącym się od Krzemienia do Halicza; oddzielają ją od tych szczytów płytkie przełęcze.
Tarnica (1346 m n.p.m.) – najwyższy szczyt polskich Bieszczadów i województwa podkarpackiego, wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polski.
Halicz (1333 m n.p.m.) – trzeci pod względem wysokości szczyt w polskiej części Bieszczadów i całych Bieszczadach Zachodnich. Położony jest we wschodniej części grupy Tarnicy, pomiędzy Kopą Bukowską a Rozsypańcem.
Wołowy Garb (inaczej Wołowe; 1248 m n.p.m.) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, w grupie Tarnicy. Jest to niewybitna kulminacja bocznego grzbietu odbiegającego od Halicza na wschód. Partie szczytowe pokryte są połoniną.
