Cmentarz wojenny nr 388 - Kraków-Rakowice

Cmentarz wojenny nr 388 – Kraków-Rakowice – 3 kwatery, z których dwie mieszczą się na cmentarzu Rakowickim, a jedna na nekropolii wojskowej przy ulicy Prandoty. Inżynier Hans Mayr zaprojektował kwatery na cmentarzu Rakowickim, natomiast inżynier Hupert zaprojektował kwatery na nekropolii wojskowej. Na cmentarzu znajdują się 792 groby zbiorowe i 553 groby pojedyncze.

Kwatera pierwsza (główna) 50°04′26″N 19°56′56″E

Długa, wąska kwatera wzdłuż południowo-zachodniego muru cmentarza. Zamknięta od strony zachodniej ścianą pomnikową na której znajduje się tablica z z napisem o treści: PAMIĘCI POLEGŁYCH W WOJNIE ŚWIATOWEJ 1914-1918. Spoczywają tutaj żołnierze niemieccy, rosyjscy oraz austro-węgierscy w tym polscy legioniści, którzy mają niewielki pomnik w formie czwórki legionowej stojącej na piedestale na którym umieszczono wers z Hymnu strzeleckiego: Z TRUDU NASZEGO I ZNOJU POLSKA POWSTAŁA BY ŻYĆ.

Obok pomnika legionistów złożono, w 1990 roku, w skromnej mogile prochy gen. Bolesława Wieniawa-Długoszowskiego.

Kwatera druga 50°04′36,7″N 19°56′53,9″E

Druga kwatera ma kształt litery V. Jedno jej ramię jest położone wzdłuż cmentarnego muru od strony al. 29 Listopada, pomiędzy wejściem na cmentarz a budynkiem dawnej rogatki miejskiej. Przy murze pochowano wielu legionistów.

Drugie ramię odchodzi, od budynku rogatki, w głąb rakowickiej nekropolii. Zachowało się na nim tylko kilka nagrobków. Postawiono tutaj, w 1999 roku, pomnik-kurhan na miejscu gdzie zostali pochowani cywile i żołnierze armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, którzy zmarli w Obozie dla internowanych nr 1 w Krakowie-Dąbiu.

Kwatera trzecia 50°04′40″N 19°57′18″E

Kwatery 1, 2, 3, 4 cmentarza wojskowego przy ul. Prandoty, to część austriackiego cmentarza wojennego. Z oryginalnego wyglądu nekropolii, projektu inż. Huperta, nie zachowało się prawie nic.

Podczas kilku przebudów w latach 30. ubiegłego wieku, poprzestawiano krzyże nagrobne w ten sposób że nie wiadomo właściwie do jakiej armii należą żołnierze leżący pod nimi. Pochowano na nim żołnierzy austro-węgierskich oraz rosyjskich poległych w latach 1914-1918 a ekshumowanych z przypadkowych miejsc pochówku w okolicach Krakowa oraz żołnierzy z garnizonu krakowskiego zmarłych w latach 1918-1939.

Cmentarz wojenny nr 388 – Kraków-Rakowice – 3 kwatery, z których dwie mieszczą się na cmentarzu Rakowickim, a jedna na nekropolii wojskowej przy ulicy Prandoty. Inżynier Hans Mayr zaprojektował kwatery na cmentarzu Rakowickim, natomiast inżynier Hupert zaprojektował kwatery na nekropolii wojskowej. Na cmentarzu znajdują się 792 groby zbiorowe i 553 groby pojedyncze.

Kwatera pierwsza (główna) 50°04′26″N 19°56′56″E

Długa, wąska kwatera wzdłuż południowo-zachodniego muru cmentarza. Zamknięta od strony zachodniej ścianą pomnikową na której znajduje się tablica z z napisem o treści: PAMIĘCI POLEGŁYCH W WOJNIE ŚWIATOWEJ 1914-1918. Spoczywają tutaj żołnierze niemieccy, rosyjscy oraz austro-węgierscy w tym polscy legioniści, którzy mają niewielki pomnik w formie czwórki legionowej stojącej na piedestale na którym umieszczono wers z Hymnu strzeleckiego: Z TRUDU NASZEGO I ZNOJU POLSKA POWSTAŁA BY ŻYĆ.

Obok pomnika legionistów złożono, w 1990 roku, w skromnej mogile prochy gen. Bolesława Wieniawa-Długoszowskiego.

Kwatera druga 50°04′36,7″N 19°56′53,9″E

Druga kwatera ma kształt litery V. Jedno jej ramię jest położone wzdłuż cmentarnego muru od strony al. 29 Listopada, pomiędzy wejściem na cmentarz a budynkiem dawnej rogatki miejskiej. Przy murze pochowano wielu legionistów.

Drugie ramię odchodzi, od budynku rogatki, w głąb rakowickiej nekropolii. Zachowało się na nim tylko kilka nagrobków. Postawiono tutaj, w 1999 roku, pomnik-kurhan na miejscu gdzie zostali pochowani cywile i żołnierze armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, którzy zmarli w Obozie dla internowanych nr 1 w Krakowie-Dąbiu.

Kwatera trzecia 50°04′40″N 19°57′18″E

Kwatery 1, 2, 3, 4 cmentarza wojskowego przy ul. Prandoty, to część austriackiego cmentarza wojennego. Z oryginalnego wyglądu nekropolii, projektu inż. Huperta, nie zachowało się prawie nic.

Podczas kilku przebudów w latach 30. ubiegłego wieku, poprzestawiano krzyże nagrobne w ten sposób że nie wiadomo właściwie do jakiej armii należą żołnierze leżący pod nimi. Pochowano na nim żołnierzy austro-węgierskich oraz rosyjskich poległych w latach 1914-1918 a ekshumowanych z przypadkowych miejsc pochówku w okolicach Krakowa oraz żołnierzy z garnizonu krakowskiego zmarłych w latach 1918-1939.