Fort 49a Dłubnia

Fort pancerny główny 49a Dłubnia – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1892-1896. Jego zadaniem była ochrona doliny Dłubni, pomagały mu forty: 49 Krzesławice i 48a Mistrzejowice. Umocnieniami Fortu były Fort 49 ¼ Grębałów i Fort 49 Krzesławice.

Fort nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej. W okresie międzywojennym pozostawał w gestii wojska. Podczas II wojny światowej, lub zaraz po niej, wieże pancerne zezłomowano. Po II wojnie światowej, do 1990 roku, fort pełnił funkcje magazynowe.

Obiekt znajduje się przy ul. S. Petofiego w Krakowie.

Fort pancerny główny 49a Dłubnia – jeden z fortów Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1892-1896. Jego zadaniem była ochrona doliny Dłubni, pomagały mu forty: 49 Krzesławice i 48a Mistrzejowice. Umocnieniami Fortu były Fort 49 ¼ Grębałów i Fort 49 Krzesławice.

Fort nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej. W okresie międzywojennym pozostawał w gestii wojska. Podczas II wojny światowej, lub zaraz po niej, wieże pancerne zezłomowano. Po II wojnie światowej, do 1990 roku, fort pełnił funkcje magazynowe.

Obiekt znajduje się przy ul. S. Petofiego w Krakowie.

Zespół dzieł obronnych

W otoczeniu fortu znajdowały się:

• ziemny szaniec piechoty IS VI–1,
• bateria FB VI–1,
• bateria sprzężona Fortu.

Nie zachował się żaden z tych obiektów.