Galeria Muzealna im. Michała Klahra Starszego

Galeria Muzealna im. Michała Klahra Starszego – galeria miejska mieszcząca się na rynku w Lądku-Zdroju w dawnym domu Michała Klahra starszego, rzeźbiarza, przedstawiciela śląskiego baroku. Została otwarta w 2006 r. Gromadzi i prezentuje eksponaty związane z historią miasta, uzdrowiska oraz gminy Ladek-Zdrój.

Galeria Muzealna im. Michała Klahra Starszego – galeria miejska mieszcząca się na rynku w Lądku-Zdroju w dawnym domu Michała Klahra starszego, rzeźbiarza, przedstawiciela śląskiego baroku. Została otwarta w 2006 r. Gromadzi i prezentuje eksponaty związane z historią miasta, uzdrowiska oraz gminy Ladek-Zdrój.

Kamienica "Zur Kornecke"

Pierwszy dom stojący w tym miejscu strawił wielki pożar, który wybuchł w Lądku-Zdroju w 1739 r. Zniszczeniu uległy wówczas 154 domy, a odbudowę miasta prowadzono do połowy XVIII w.

Obecnie istniejąca kamienica zbudowana w stylu późnorenesansowym pochodzi z 2 poł. XVIII w. Trójkondygnacyjny, podpiwniczony dom ustawiony jest do rynku ścianą szczytową.

Fasadę zdobi portal zwieńczony polichromowaną płaskorzeźbą z ukoronowaną figurą Madonny z Dzieciątkiem. Nad figurami mierzącymi 160 cm znajduje się kamienna, wykończona spiralnie z dwóch stron, draperia. U stóp Madonny łukowaty gzyms z główkami trzech puttów. Tuż nad wejściem widnieje gmerk artysty z datą "1723". Fasadę wieńczy płaskorzeźba z Okiem Opatrzności. Płaskorzeźba została wykonana w piaskowcu w roku 1741 lub 1742.

Według niektórych badaczy Madonnę nazywano polską ze względu na ikonograficzne podobieństwo do figury MB Kodeńskiej. Większość źródeł podaje jednak jako inspirację wizerunek maryjny z Mariazell w Styrii, której kult był wówczas popularny w Hrabstwie kłodzkim (m.in. również w sanktuarium Maria Śnieżna na Iglicznej).

Do rodziny Michała Klahra należał od 1724 r. kiedy to rzeźbiarz wraz z żoną Katarzyną sprowadził się z Kłodzka do ówczesnego Bad Landeck. Oprócz mieszkania w kamienicy znajdowała się również pracownia. Michał Klahr Starszy mieszkał w niej i pracował do swojej śmierci w 1742 r. Po nim pracownię przejął syn Michael Ignatius Klahr. Wiadomo również, że podczas uroczystości Bożego Ciała rodzina Klahrów wystawiała przed domem specjalnie wykonany ołtarz.

Po 1945 r. w budynek pełnił rolę mieszkalno-handlową. Na parterze funkcjonowała przez dłuższy czas restauracja. Po 1989 r. mieściło się w nim kilka różnych sklepów i zakładów usługowych. W październiku 1992 r. na froncie budynku umieszczona została tablica upamiętniająca Michała Klahra. Okazją była 300. rocznica urodzin rzeźbiarza oraz inauguracja Roku Klahrowskiego.

Budynek jest wpisany do rejestru zabytków pod nr 1065 z dn. 1964-02-24.