Kamienica Oswalda Findeisena

Kamienica Oswalda Findeisena w Katowicach − zabytkowa kamienica mieszkalno-handlowa przy ul. 3 Maja 13, na rogu z ul. Stawową 10. Po wzniesieniu budynku jego właścicielem był Oswald Findeisen − katowicki kupiec.

Budynek wzniesiono w latach sześćdziesiątych XIX wieku w stylu neobarokowym. Pierwotnie w fasadzie zastosowano boniowanie i styl "okrągłych łuków". Kamienicę przebudowano prawdopodobnie w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Nadaną wówczas szatę neorenesansową nosi do dzisiaj. Wniesiono ją na planie w kształcie odwróconej litery "L". Trójkondygnacyjna dwuskrzydłowa bryła budynku posiada podpiwniczenie, poddasze, dwuspadowy dach, niewielki szczyt w elewacji południowej. Elewacje silnie przebudowano w strefie parteru (południowa − jedenastoosiowa, zachodnia − czteroosiowa). Wszystkie okna są prostokątne, ujęte w profilowane opaski. Na drugiej kondygnacji okna zwieńczono trójkątnymi naczółkami, wspartymi na płycinach z kartuszami. Pod oknami płyciny wypełniono diamentowymi boniami. Na trzeciej kondygnacji okna zamknięto gzymsami wspartymi na konsolach. Kondygnacje oddzielono gzymsem. Kamienica zwieńczona została gzymsem koronującym, wspartym na konsolach. We wnętrzu zachowały się schody dwubiegowe z balustradą tralkową oraz oryginalna stolarka drzwiowa.

Od 1872 swoją siedzibę miała tu firma Louis Bock i Sohn, która oferowała głównie towary delikatesowe oraz skład jubilerski S. Schweida. W dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonował tu oddział Poznańsko-Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń. Obecnie w budynku znajduje się salon obuwniczy "CCC", bank Millenium oraz kawiarnia Caffeine Cafe.

W 2011 nadbudowano kamienicę. Poddasze zostało dostosowane do celów użytkowych (pomieszczenia biurowe). Autorem projektu przebudowy jest firma Pro-Invest.

Kamienica Oswalda Findeisena w Katowicach − zabytkowa kamienica mieszkalno-handlowa przy ul. 3 Maja 13, na rogu z ul. Stawową 10. Po wzniesieniu budynku jego właścicielem był Oswald Findeisen − katowicki kupiec.

Budynek wzniesiono w latach sześćdziesiątych XIX wieku w stylu neobarokowym. Pierwotnie w fasadzie zastosowano boniowanie i styl "okrągłych łuków". Kamienicę przebudowano prawdopodobnie w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Nadaną wówczas szatę neorenesansową nosi do dzisiaj. Wniesiono ją na planie w kształcie odwróconej litery "L". Trójkondygnacyjna dwuskrzydłowa bryła budynku posiada podpiwniczenie, poddasze, dwuspadowy dach, niewielki szczyt w elewacji południowej. Elewacje silnie przebudowano w strefie parteru (południowa − jedenastoosiowa, zachodnia − czteroosiowa). Wszystkie okna są prostokątne, ujęte w profilowane opaski. Na drugiej kondygnacji okna zwieńczono trójkątnymi naczółkami, wspartymi na płycinach z kartuszami. Pod oknami płyciny wypełniono diamentowymi boniami. Na trzeciej kondygnacji okna zamknięto gzymsami wspartymi na konsolach. Kondygnacje oddzielono gzymsem. Kamienica zwieńczona została gzymsem koronującym, wspartym na konsolach. We wnętrzu zachowały się schody dwubiegowe z balustradą tralkową oraz oryginalna stolarka drzwiowa.

Od 1872 swoją siedzibę miała tu firma Louis Bock i Sohn, która oferowała głównie towary delikatesowe oraz skład jubilerski S. Schweida. W dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonował tu oddział Poznańsko-Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń. Obecnie w budynku znajduje się salon obuwniczy "CCC", bank Millenium oraz kawiarnia Caffeine Cafe.

W 2011 nadbudowano kamienicę. Poddasze zostało dostosowane do celów użytkowych (pomieszczenia biurowe). Autorem projektu przebudowy jest firma Pro-Invest.