Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Lublinie – kościół parafialny należący do diecezji lubelsko-podlaskiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.

• ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie (pol.). 30 września 2014. .

Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Lublinie – kościół parafialny należący do diecezji lubelsko-podlaskiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.

Historia, architektura i wyposażenie

Jest to świątynia wybudowana w 1906. Jej ściany są pokryte ciemnoczerwoną cegłą. Kościół posiada dach pokryty blachą oraz wieżyczkę z sygnaturką zwieńczoną krzyżem. Fronton budowli w stylu neobarokowym jest ozdobiony owalną wnęka z posągiem Matki Boskiej. Wnętrze budynku, położone na piętrze, jest jednonawowe i bardzo skromne. Prowadzą do niego murowane schody. Wnętrze nakryte jest kolebkowatym sklepieniem. Obecny ołtarz podparty jest przez 20 pięknych tralek, które podtrzymują stół ołtarzowy. Poprzedni ołtarz uległ spaleniu. Nad nim jest umieszczone cyborium o barwie biało-złotej. Jest to miejsce gdzie przechowywana jest hostia, po prawej stronie jest powieszony obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, natomiast po lewej portret Marii Franciszki Kozłowskiej. Niedaleko ołtarza jest umieszczona biało-złota ambona podparta 12 kolumienkami. Na ścianach są umieszczone płaskie drzeworyty, na których przedstawiona jest Droga Krzyżowa. Drewniane ławki stojące w świątyni wykonane zostały przed II wojną światową.