” | Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Biszczy – rzymskokatolicki kościół w Biszczy, wzniesiony jako cerkiew prawosławna.
Cerkiew prawosławna w Biszczy została wzniesiona w 1912 na miejscu starszej drewnianej świątyni parafialnej, początkowo unickiej, a po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej prawosławnej. Autorem projektu budynku był inżynier Koczorowski, zaś budowę sfinansowała administracja rosyjska. Całość reprezentuje styl bizantyńsko-rosyjski. Obiekt został już po kilku latach od otwarcia, w 1919, zrewindykowany na rzecz Kościoła katolickiego i pozostał siedzibą parafii łacińskiej mimo starań prawosławnych o odzyskanie świątyni. Za przekazaniem obiektu katolikom zdecydowanie opowiadał się rzymskokatolicki biskup lubelski Marian Leon Fulman i to jego sprzeciw zdecydował o dalszych losach obiektu. Kościołem administrowali jezuici. W okresie międzywojennym został on częściowo przebudowany, by w pełni odpowiadał wymogom liturgii rzymskokatolickiej. W czasie II wojny światowej ponownie został przejęty przez prawosławnych.
W 1945 budynek ponownie stał się świątynią katolicką i został po raz drugi wyremontowany. W latach 1972 i 1974 rozebrano dwie wieże, które zastąpiła pojedyncza wieża na frontonie i sygnaturka nad nawą. Cały budynek z zewnątrz pokrywa kremowa terakota. Pierwotnie cechy stylowe obiektu zostały częściowo zatracone w toku późniejszych przebudów. W 1945 w kościele pojawił się ołtarz główny z obrazami Serca Pana Jezusa, Matki Boskiej Częstochowskiej, Świętej Rodziny i Stygmatów św. Franciszka z Asyżu. W 1966 do świątyni wstawiono ołtarz boczny. W kościele wykorzystywane są także dziesięciogłosowe organy. |
