Kościół Przemienienia Pańskiego i św. Walentego

Parafia Przemienienia Pańskiego i św. Walentego w Galewie – rzymskokatolicka parafia położona we wschodniej części powiatu tureckiego, swoim zasięgiem obejmuje wschodnią część gminy Brudzew oraz północną gminy Turek. Administracyjnie należy do diecezji włocławskiej (dekanat turecki).

W skład parafii wchodzą następujące miejscowości: Galew, Bogdałów, Bratuszyn, Chrząblice, Dzierżązna, Izabelin, Józefów, Kalinowa, Marulewek oraz Wincentów.

Parafia Przemienienia Pańskiego i św. Walentego w Galewie – rzymskokatolicka parafia położona we wschodniej części powiatu tureckiego, swoim zasięgiem obejmuje wschodnią część gminy Brudzew oraz północną gminy Turek. Administracyjnie należy do diecezji włocławskiej (dekanat turecki).

W skład parafii wchodzą następujące miejscowości: Galew, Bogdałów, Bratuszyn, Chrząblice, Dzierżązna, Izabelin, Józefów, Kalinowa, Marulewek oraz Wincentów.

Kapelani galewskiego kościoła i proboszczowie parafii Galew

Na początku istnienia kościoła w Galewie pracowali w nim kapelani utrzymywani przez miejscowych dziedziców, rodzinę Przechadzkich. Pierwszym kapelanem, którego pracę w Galewie potwierdzają źródła pisane, był ks. Bartłomiej Pryliński, pracujący w Galewie w 1848 roku. W tymże też roku Konsystorz Generalny Kaliski zgodził się na odprawianie mszy świętych w niektóre uroczystości kościelne. 22 grudnia 1848 roku ten sam urząd przydzielił do Galewa nowego kapelana, ks. Stefana Bartoszko.

W 1851 roku, z powodu braku księży diecezjalnych, pracę w galewskim kościele rozpoczął gwardian z klasztoru oo. Bernardynów ze Złoczewa, o. Marcelin Hawetkiewicz, który przez okres swej pracy sporządził m.in. spis inwentarza kościelnego. Później pracował tutaj o. Jan Broska, a od 1852 roku kapłan diecezjalny, ks. Andrzej Jabłoński. Po jego śmierci w 1861 roku wdowa po Wincentym Przechadzkim powierzyła kościół w opiekę proboszczowi brudzewskiemu, ks. Antoniemu Laudowiczowi.

Parafia w Galewie istnieje od 1920 roku. Pierwszym jej proboszczem został ks. Feliks Kąkolewski.

Cmentarz parafialny

W opisie kościoła z 1851 roku zawarta jest wzmianka o cmentarzu przykościelnym, na którym stała dzwonnica. Nie było jeszcze wówczas osobnego miejsca na pochówek, gdyż nie było utworzonej parafii. Ludzi grzebano na cmentarzu parafialnym w Brudzewie. Z powodu braku materiału źródłowego, nie można ustalić daty założenia cmentarza, wydzielonego miejsca na pochówek poza obrębem cmentarza kościelnego.

Ze spisu inwentarza parafii Galew, jakiego w roku 1924 dokonał ks. Piotr Borycki, ówczesny proboszcz, dowiadujemy się, że wtedy istniał już cmentarz parafialny. Ogrodzony został on murem z cegły, staraniem proboszcza ks. Bolesława Kręcickiego w roku 1930. Cmentarz zajmował powierzchnię 0,69 ha i był podzielony na pięć kwater.

Powierzchnia obecnego cmentarza grzebalnego wynosi 1,5 ha. Rozdzielony jest, jak dawniej, na pięć kwater. Aleje cmentarza o twardej nawierzchni (wyłożone kostką brukową) obsadzone są ozdobnymi krzewami. Cmentarz ogrodzony jest parkanem z cegły, a od frontu płotem wykonanym z metalowych prętów.