Kościół Trójcy Przenajświętszej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Tyszowce diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Obecny świątynia została wybudowana w latach 1904-1911 według projektu architekta Kazimierza Skórewicza. Podczas działań wojennych w latach: 1939 - 1944 kościół został uszkodzony. W latach 1944-1945 budowla została wyremontowana. kościół został zbudowany w stylu neogotyckim i składa się z trzech naw. Jest to budowla murowana wzniesiona z cegły i pokryta blachą miedzianą.
Ołtarz główny stylu barokowym pochodzi z początku XVIII wieku i został przeniesiony z poreformackiego kościoła św. Katarzyny w Zamościu, po zniszczeniach z 1939 roku został uzupełniony, w nim znajduje się krucyfiks w stylu późnobarokowym z 2. połowy XVIII wieku, pochodzący z kościoła bernardyńskiego św. Antoniego z Padwy w Radecznicy, umieszczony na tle obrazu z malowanymi wizerunkami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty oraz przedstawieniem Jerozolimy w tle, wykonanymi w tym sam czasie co ołtarz, gruntownie przemalowanymi.
Chrzcielnica w stylu rokokowym pochodzi z 3. ćwierci XVIII wieku i jest zwieńczona pokrywą w kształcie ażurowej korony. Krucyfiks w stylu barokowym został wykonany w końcu XVII wieku i pochodzi zapewne z franciszkańskiego kościoła Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Zamościu. Obraz Trójcy Świętej pochodzi z 1. połowy XIX wieku i znajduje się w nowszym ołtarzu bocznym. Monstrancja w stylu klasycystycznym z datą 1830. Puszka gładka z datą 1807 została ufundowana przez Jędrzeja Dragana. Świecznik do paschału drewniany pochodzi z XVIII-XIX wieku. Dwa świeczniki w kształcie klęczących aniołków, w stylu późnobarokowym z XVIII wieku. Żyrandol kryształowy z XVIII wieku o pięciu ramionach. | 
