Kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Wałbrzychu – kościół o układzie bazylikowym wybudowany w stylu neogotyckim z dostawioną z boku wieżą o podstawie kwadratu z hełmem iglicowym pokrytym miedzianą blachą w karo.
Wzniesiony został w latach 1867-1870 przez protestantów według projektu Karla Lüdecke. Od 1 marca 1972 kościół przejmują wyznawcy kościoła rzymskokatolickiego. Kościół posiada nawę główną oraz dwie nawy boczne pokryte płaską blachą ocynkowaną. Na frontowej elewacji nad portalem umieszczona jest różyca (rozeta). Nawy oddzielone są od siebie pięcioma kolumnami o przekroju kwadratowym. Prezbiterium wydzielone podwyższeniem i tęczą, zamknięte pięcioboczną absydą. W trzech oknach umieszczone witraże wykonane w latach 80. XX w. Empora właściwa podparta jest na dwóch filarach i dwóch kolumnach. W kościele znajdują się zabytkowe organy z 1871 r. W 2006 r. dokonano wymiany pokrycia dachowego wieży kościelnej. W 2007 r. oczyszczono mur frontu oraz wieży kościelnej, natomiast w 2008 odnowiono rozetę. W trakcie Mszy rezurekcyjnej 8 kwietnia 2012 r. na ołtarzu nawy bocznej umieszczona została relikwia Jana Pawła II. | 
