

Kościół Świętej Trójcy w Szczecinie – jest budowlą neogotycką zaprojektowaną przez szczecińskiego architekta Wilhelma Meyera-Schwartau. Został wzniesiony na wyspie Łasztowni w latach 1894-1896 na fundamentach starego kościoła gotyckiego, pochodzącego prawdopodobnie jeszcze z XIII wieku, lecz później wielokrotnie przebudowywanego. Pierwotnie nosił wezwanie św. Gertrudy. Obecnie jest kościołem parafii ewangelicko-augsburskiej. Kościół wzniesiony jest z ciemnej cegły, salowy na rzucie krzyża, nieorientowany, ze strzelistą oktagonalną wieżą przy fasadzie. Wewnątrz znajduje się jedna kondygnacja empor. W ścianach kościoła wmurowanych zostało 5 starych płyt nagrobnych z XVII i XVIII wieku. Uszkodzony w wyniku działań wojennych i niszczejący kościół św. Gertrudy kilka razy zmieniał właścicieli. 11 września 1945 został przekazany przez władze miasta parafii rzymskokatolickiej, 26 marca 1946 przekazano go Polskiemu Kościołowi Narodowemu, a 14 sierpnia 1948 Ministerstwo Ziem Odzyskanych przydzieliło kościół św. Gertrudy przy ul. Łasztowej Kościołowi metodystycznemu, jednak decyzję tę wstrzymało po niecałym miesiącu. Starania ze strony parafii ewangelickiej w Szczecinie nie przyniosły żadnego rezultatu. Z kolejną prośbą przekazania kościoła na Łasztowni parafii ewangelickiej wystąpił kaznodzieja ludności niemieckiej w Szczecinie, Paul Gurgel, który ujawnił, że w kaplicy kościoła św. Gertrudy zbierają się na nabożeństwach niemieccy ewangelicy (ponad 500 osób). Parafia niemiecka nie otrzymała jednak zgody na legalne uzytkowanie świątyni. Kościół został przekazany polskiej parafii ewangelickiej w 1959 roku – do tego czasu szczecińscy ewangelicy po roku 1945 korzystali z sali diakonatu "Betania" przy ul. Wawrzyniaka. Po remoncie, 16 października 1960 kościół otrzymał nowe wezwanie – Świętej Trójcy. Na ołtarzu głównym znajduje się umieszczony w neogotyckiej oprawie współczesny obraz "Chrystus w Ogrójcu" H. Ostachiewicza. Neoromańska chrzcielnica przeniesiona została z kaplicy przy ul. Wawrzyniaka w Szczecinie, a organy firmy "Schlag und Söhne" z 1917 roku sprowadzono z opuszczonego kościoła w Wałbrzychu Sobięcinie. Przy kościele od 1995 ma siedzibę ewangelicka instytucja charytatywno-socjalna - Centrum Diakonijne im. ks. Dietricha Bonhoeffera. Linki zewnętrzne
|