Kościół św. Elżbiety Węgierskiej

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu przy ul. Grabiszyńskiej jest neogotycką budowlą zaprojektowaną przez wrocławskiego architekta Josepha Ebersa (1845–1923).

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu przy ul. Grabiszyńskiej jest neogotycką budowlą zaprojektowaną przez wrocławskiego architekta Josepha Ebersa (1845–1923).

Historia i architektura

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej powstał w latach 1892-1896 jako kościół katolicki, łącznie z sąsiadującym kompleksem szpitalno-klasztornym zbudowanym na potrzeby zakonu sióstr elżbietanek, które opiekowały się chorymi. Budowę swoim mecenatem objął ówczesny biskup wrocławski, kardynał Georg Kopp. On też dokonał konsekracji kościoła 19 listopada 1907 w 700-lecie urodzin św. Elżbiety. Parafia wtedy liczyła 11 700 wiernych.

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej jest trójnawową, siedmioprzęsłową halą z pseudotranseptem i sklepieniami krzyżowymi. Zbudowany z cegły klinkierowej i glazurowanej, generalnie w stylu neogotyckim, zawiera jednak też elementy neoromańskie. W roku 1945 podczas działań wojennych (w tym częściowo już w marcu, podczas przygotowań niemieckich obrońców do odparcia szturmu Armii Czerwonej) został zniszczony prawie w 50%, tracąc wieżę. Zniszczony też został dom parafialny i sąsiedni szpital.

Mimo zniszczeń wojennych we wnętrzu pozostało wiele oryginalnych i ciekawych detali architektonicznych (rzeźbione portale, neogotycki ołtarz). Podczas wstępnej odbudowy w latach 1948-1952 nowej wieży jednak nie postawiono (nastąpiło to ponad ćwierć wieku później), a dach pokryto znacznej części tylko papą. Następny etap odbudowy, w tym budowa nowej wieży i pokrycie dachu dachówką, nastąpiło w latach 1979-1982, w 1983 kościół uzyskał trzy dzwony (700 kg - "św. Elżbieta", 300 kg - "Jan Paweł II" i 150 kg - "św. Franciszek z Asyżu"), w 1986 - 33-głosowe organy, dzieło firmy Cynar, a w 1988 zakończono odbudowę domu parafialnego. Obecnie kościół ten łatwo odróżnić od innych świątyń wrocławskich - cechą charakterystyczną jest ażurowa stalowa wieża nawiązująca do form gotyckich, dobudowana w 1980 według projektu prof. Tadeusza Zipsera i Marka Dobrowolskiego.