Kościół św. Marcina i św. Wincentego

Kościół św. Marcina i Wincentego w Skórzewie – rzymskokatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w centrum Skórzewa przy ul. Poznańskiej róg Batorowskiej, w gminie Dopiewo, w pobliżu południowo-zachodnich granic Poznania. Został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 130/Wlkp/A w dniu 15 maja 2003.

Kościół św. Marcina i Wincentego w Skórzewie – rzymskokatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w centrum Skórzewa przy ul. Poznańskiej róg Batorowskiej, w gminie Dopiewo, w pobliżu południowo-zachodnich granic Poznania. Został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 130/Wlkp/A w dniu 15 maja 2003.

Historia i architektura

Parafia w Skórzewie liczy około 700 lat (erekcja parafii - 1306). Tereny te pierwotnie należały do kościoła św. Marcina w Poznaniu, a lokalna świątynia była drewniana (ufundowana w 1300). W XV wieku powstał kościół ceglany (wtedy też dodano drugiego patrona - św. Wincentego), w XVII wieku zastąpiony nowym - późnogotyckim, z fundacji rodziny Grotów, z czasem (w XIX wieku) popadłym w stan ruiny.

W latach 1927-1929 zbudowano obecny obiekt, a inicjatorem jego powstania był ks. Stanisław Kozierowski - jeden ze współzałożycieli UAM (wówczas Wszechnicy Piastowskiej). Projekt stworzył Marian Andrzejewski. W okresie okupacji nazistowskiej kościół zamieniono na magazyn wojskowy. Po II wojnie światowej konsekracji dokonał bp Franciszek Jedwabski (22 września 1953). W 1976 namalowano polichromię. W styczniu 2007 huragan zerwał część dachu świątyni (uszkodzenia te następnie naprawiono).

Kościół wybudowany na planie krzyża, długi na 45 m, szeroki na 20 m. Charakterystyczna wieża, widoczna z wielu punktow Poznania i okolic, liczy 45 wysokości. Ołtarz (1775) pochodzi z kościoła franciszkańskiego w Woźnikach. Jeden z dzwonów odlano w 1543. Wyryto na nim łaciński napis: O Rex Gloriae veni cum Pace. Świątynia charakteryzuje się dobrą akustyką - odbywały się tutaj m.in. koncerty w ramach Międzynarodowego Festiwalu Chórów Chłopięcych. Występował to też Chór Męski ''Arion''.

Osoby związane z kościołem

• Stanisław Kozierowski,
• o. Marian Żelazek (tutaj ochrzczony),
• Marian Dąbrowski Słap (młodszy), herbu Drogosław – archidiakon pszczewski, kanclerz bpa Łukasza II Górki, zmarły w 1550,
• Michał Sławiński, herbu Nałęcz, wikariusz generalny, zmarły w 1606,
• Marek Niemir – obecny proboszcz.

Tablice pamiątkowe

Na elewacji zewnętrznej:

• ku czci Stanisława Kozierowskiego (1874–1949, tutejszego proboszcza w latach 1910–1929) w setną rocznicę objęcia parafii – 1 maja 2010,
• ku czci Józefa Molskiego (19.3.1896–19.8.1942), proboszcza skórzewskiego w latach 1929–1942, zamordowanego w obozie Dachau,
• o treści Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu R.P.1927 X.S.K.

Cmentarz

Obok świątyni znajdują się pozostałości cmentarza przykościelnego z kilkoma starymi nagrobkami, m.in. proboszcza Edwarda Landsberga (15.11.1824–7.11.1894), małżeństwa Wierzbińskich, ks. A. Wróblewskiego (zm. 30.4.1838), czy ks. Józefa Cilskiego (w Skórzewie w latach 1838–1868, żeliwny krzyż).

Oprócz tego w Skórzewie znajduje się drugi cmentarz – przy ul. Kolejowej, z modernistyczną kaplicą przedpogrzebową pw. Chrystusa Króla i dużym grobowcem rodziny Freudenreichów.