Kościół św. Piotra i Pawła

Kościół pod wezwaniem śś. Apostołów Piotra i Pawła w Bolechowicach – rzymskokatolicki, gotycki, wielokrotnie rozbudowywany kościół parafialny znajdujący się we wsi Bolechowice, przy ulicy Winnica nr 3 w województwie małopolskim. Obiekt wraz z przykościelnym cmentarzem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Kościół pod wezwaniem śś. Apostołów Piotra i Pawła w Bolechowicach – rzymskokatolicki, gotycki, wielokrotnie rozbudowywany kościół parafialny znajdujący się we wsi Bolechowice, przy ulicy Winnica nr 3 w województwie małopolskim. Obiekt wraz z przykościelnym cmentarzem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z lat 1325-1327. Gotyckie prezbiterium i zakrystia, ufundowane przez biskupa Piotra Wysza z Radolina z ostrołukowym portalem w którym zachowały się gotyckie, kute drzwi z herbami Ozoria i Leszczyc datowane jest na 1393 rok, zaś odkryta w 60. XX wieku gotycka polichromia ścian prezbiterium powstała w latach 1410 — 1420. Korpus nawy dobudowano w XV wieku. Dzwon kościelny odlano w 1545 roku. XVII wieczne lunety o przekroju kolebkowym znajdują się nad nawą, do której dobudowano w 1625 roku środkową część. W drugiej połowie XVII wieku świątynia została odnowiona. We wnętrzu kruchty znajduje się kamienny portal z 1673 roku. Z 1775 roku pochodzi barokowa kamienna figura przydrożna (przed kościołem) przedstawiająca posąg św. Jana Nepomucena. W latach 1912-1914 przedłużono nawę i dobudowano eklektyczną wieżę.

We wnętrzu budowli znajdują się epitafia: Adriana Skaszewskiego Adriana (1555), Anny Tchórzewskiej (1664), Bartłomieja Wiesiewicza (1693), a także fragment renesansowej płyty Pawła von Wathectora.

Do wyposażenia obiektu należą: XVIII wieczny ornat wykonany z użyciem tkaniny pochodzenia bizantyńskiego z XV wieku, obraz Chrystusa Ukrzyżowanego z II poł. XVII wieku wykonany przez Jana Triciusa, drewniana balustrada w prezbiterium z pocz. XVIII wieku, barokowa chrzcielnica z czarnego „marmuru” dębnickiego z 1673 roku, obraz św. Izydora z początku XIX wieku, obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z I. poł. XIX wieku.