Kościół św. Wawrzyńca

Kościół św. Wawrzyńca – rzymskokatolicki kościół parafialny, położony w Olbierzowicach, należący do parafii św. Wawrzyńca w dekanacie Klimontów, diecezji sandomierskiej.

Kościół św. Wawrzyńca – rzymskokatolicki kościół parafialny, położony w Olbierzowicach, należący do parafii św. Wawrzyńca w dekanacie Klimontów, diecezji sandomierskiej.

Historia kościoła

Pierwsza wzmianka o kościele w Olbierzowicach pochodzi z około 1326 roku. Kolejna świątynia zostaje wybudowana w stylu gotyckim z drzewa modrzewiowego w 1468 roku. W połowie XVI wiek wieku kościół przechodzi w ręce arian. W 1604 roku Olbierzowice kupuje wojewoda sandomierski Jan Zbigniew Ossoliński. W 1620 roku wojewoda usuwa arian ze swoich posiadłości i kościół przechodzi w posiadanie katolików. W 1632 roku, syna Jana Zbigniewa Ossolińskiego, Jerzy Ossoliński, przekazuje świątynię w administrację Dominikanów z klasztoru w Klimontowie. W XVIII wieku obok kościoła została wzniesiona drewniana dzwonnica. W 1764 roku zostaje założony cmentarz parafialny. Drewniany kościół zostaje w 1910 roku rozebrany. Z tak odzyskanego drewna, w 1911 roku zostaje zbudowany budynek, w którym zamieszkują kolejni wikariusze. W 1990 roku wikarówka zostaje rozebrana, a w jej miejscu powstaje przy kościelny parking. 20 sierpnia 1910 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła, murowanego, w stylu neogotyckim, którego autorem projektu był Stefan Szyller. W tym samym roku poświęcony zostaje kamień węgielny. Budowa trwała do 1913 roku. Zakończenie budowy uwieńczyła jego konsekracja, dokonana w 1913 roku przez biskupa Mariana Józefa Ryxa. W 1984 roku kościół został odnowiony.

Architektura i wnętrze kościoła

Kościół parafialny w Olbierzowicach to trzynawowa budowla z wieżą o wysokości 57 metrów. Na wyposażeniu kościoła znajdują się m.in.:

• boczna kaplica Matki Bożej z dawnym ołtarzem późnorenesansowym z 1627 roku, w którym umieszczono kopię obrazu Murilla "Matka Boska z Dzieciątkiem",
• krucyfiks barokowy z końca XVII wieku,
• ołtarz bocznym z 1925 roku, którego projekt wykonał J. Ogórkiewicz, w którym umieszczony jest barokowy krucyfiks z końca XVII wieku,
• znajdująca się w zakrystii, szafa polichromowana, barokowo-ludowa, z 1688 roku,
• krzyż ołtarzowy z XVIII wieku,
• kielich z II połowy XVII wieku ze scenami Męki Pańskiej,
• ornat z kolumną haftowaną z XVII wieku,
• dzwon gotycki.

Ponadto od strony zachodniej kościoła znajduje się kaplica przedpogrzebowa, za nią natomiast grobowiec właściciela dóbr klimontowskich Włodzimierza Karskiego zmarłego w 1941 roku. Fronton kościoła wykuty został z granitu polskiego przez Józefa Hanke z Warszawy.