

Mury miejskie w Bystrzycy Kłodzkiej – pochodzący z okresu średniowiecza system umocnień obronnych miasta, o pierwotnej długości 1580 m. HistoriaBudowę pierwszych obwarowań rozpoczęto około 1319 roku, w następnych wiekach były powiększane i modernizowane. Początkowo w murach były tylko dwie bramy wjazdowe do miasta (Kłodzka i Wodna), około roku 1400 w obwarowaniach przebito furtę Wyszkowską, (zamurowaną w połowie XV wieku), a następnie dwie inne furty. Około 1500 roku w miejscu, w którym wcześniej była furta Wyszkowska, w okolicach kościoła parafialnego zbudowano Bramę Nową. W 1553 roku w okolicach obecnej ul. Międzyleskiej wybito w murach furtę Wodną, od której przeprowadzono zejście schodami do poziomu ulicy. W latach 1570, 1582 i 1593 odnotowano zawalenia się murów, co świadczy o tym, że w tym okresie były zaniedbane. Obwarowania były remontowano jeszcze w 1645 roku, a od połowy XVIII wieku były stopniowo wyburzane. Bramę Nową rozebrano w roku 1842, a rok później Bramę Kłodzką, z której pozostała tylko wieża. Po 1865 roku rozbiórkę murów przyśpieszono, a w roku 1870 zasypano fosę, w miejscu której urządzono planty. Do chwili obecnej zachowały się jedynie fragmenty obwarowań, remontowane w latach 1960-1962. W okresie od 1970 do 1977 roku przeprowadzono zabiegi konserwatorskie, a ostatnio w roku 2013. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 10 lutego 1960 obwarowania zostały wpisane do rejestru zabytków. ArchitekturaObecnie najlepiej zachowane fragmenty obwarowań to: Brama Wodna, Baszta Kłodzka i Baszta Rycerska.
Poza tym zachowały się duże fragmenty murów wzdłuż ulic Międzyleskiej i Wojska Polskiego, często wykorzystane jako elementy konstrukcyjne wybudowanych później domów. |