Muzeum Narodowe w Gdańsku

Muzeum Narodowe w Gdańsku – wielooddziałowa instytucja kultury, powstała w 1972.

Muzeum Narodowe w Gdańsku – wielooddziałowa instytucja kultury, powstała w 1972.

Historia

Jego siedziba – zabytkowy gmach dawnego klasztoru franciszkańskiego z późnego gotyku, wykorzystywana była do celów ekspozycyjnych od 3 ćw. XIX wieku. Znajdowało się tam wówczas Stadtmuseum, gromadzące sztukę dawną. W 1884 jego kolekcję uzupełniły zbiory gdańskiego Kunstgewerbemuseum, z którym się połączyło.

Po II wojnie światowej, muzeum przyjęło polską nazwę Muzeum Pomorskiego w Gdańsku. Pierwotnie znajdowało się w Pałacu Opatów w Gdańsku Oliwie, który pełnił początkowo funkcje działu etnograficznego muzeum. Od 1989 roku mieści się tu Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku.

Z jego bogatych kolekcji ukształtowały się samodzielne instytucje – Muzeum Morskie (1960), Muzeum Archeologiczne (1962), a jako ostatnie Muzeum Historyczne Miasta Gdańska (1971). Rok potem Muzeum zostało przemianowane na Muzeum Narodowe w Gdańsku. Stało się tym samym jednym z siedmiu najbardziej wyróżnionych muzeów polskich. Na przestrzeni lat dostawało nowe budynki i zbiory dzieł sztuki pod opiekę.

Obecnie Muzeum posiada siedem oddziałów:

• Oddział Sztuki Dawnej
• Oddział Sztuki Współczesnej – Pałac Opatów
• Oddział Etnografii - Spichlerz Opacki
• Oddział Zielona Brama
• Gdańską Galerię Fotografii
• Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie
• Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Waplewie Wielkim