Płaskowyż Głubczycki

Płaskowyż Głubczycki (czes. Opavská pahorkatina, niem. Leobschützer Lößhügelland) - równina lessowa o krajobrazie zbliżonym do wyżynnego, która jest wyniesiona do wysokości 235-260 m n.p.m. Południowo-wschodnia część Niziny Śląskiej. Granica państwowa dzieli ją na część polską o pow. ok. 1700 km² i część czeską o pow. ok. 390 km². Od północnego zachodu graniczy z Doliną Nysy Kłodzkiej i Równiną Niemodlińską, od północy i wschodu z Kotliną Raciborską, od południowego wschodu z Kotliną Ostrawską, od południa i południowego zachodu z Niskim Jesionikiem i Górami Opawskimi i od zachodu z Przedgórzem Paczkowskim.

Cecha charakterystyczna krajobrazu Płaskowyżu Głubczyckiego to występowanie słabo nachylonych powierzchni wierzchowin i gęstej sieci nieckowatych suchych dolin. Region typowo rolniczy o dużej udziale urodzajnych czarnoziemów w strukturze glebowej. Osady lessowe charakteryzują się niewielką miąższością, pod którym zalegają piaski i gliny. Znamiennym elementem krajobrazowym płaskowyżu jest nieduży udział lasów, który w skali całego regionu osiąga około 4%.

Płaskowyż przecinają lewe dopływy Odry: Opawa, Psina, Osobłoga z Prudnikiem.

• Miasta w Polsce: Głubczyce, Prudnik, Racibórz (zachodnia część miasta).
• Miasta i gminy w Czechach: Hluczyn, Karniów (wschodnia część miasta), Krawarze, Opava, Osoblaha.