Rezerwat Dąbrowa Łącka

Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka – rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie).

Powołany został Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 czerwca 1990 r. (M.P. z 1990 r. Nr 31, poz. 248). Zajmuje powierzchnię 305,87 ha.

Według zarządzenia celem ochrony rezerwatu jest zachowanie licznych zbiorowisk roślinnych o charakterze naturalnym, obejmujących m.in. bory mieszane, grądy, łęgi i olsy, jak też jeziora Łąckiego Małego oraz urozmaiconej rzeźby terenu. Przedmiotem ochrony są ekosystemy leśne, bagienne i jeziorowe.

Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka – rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie).

Powołany został Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 czerwca 1990 r. (M.P. z 1990 r. Nr 31, poz. 248). Zajmuje powierzchnię 305,87 ha.

Według zarządzenia celem ochrony rezerwatu jest zachowanie licznych zbiorowisk roślinnych o charakterze naturalnym, obejmujących m.in. bory mieszane, grądy, łęgi i olsy, jak też jeziora Łąckiego Małego oraz urozmaiconej rzeźby terenu. Przedmiotem ochrony są ekosystemy leśne, bagienne i jeziorowe.

Klasyfikacja rezerwatu

• według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat krajobrazów ekologicznych (Ke) biokompleksów naturalnych i półnaturalnych (bn) oraz biocenotyczny i fizjocenotyczny (BF) biocenoz naturalnych i półnaturalnych (np). Celem ochrony jest zachowanie interesujących ekosystemów leśnych, bagiennych i jeziorowych.
• według głównego typu środowiska jest to rezerwat mieszany (M) podtypu mozaika różnych ekosystemów (me).

Walory przyrodnicze

Teren rezerwatu położony jest na utworach trzeciorzędowych, składających się z iłów, piasków i żwirów, natomiast gliny zwałowe są utworami czwartorzędowymi, pochodzącymi z glacjału bałtyckiego. Wartość krajobrazową rezerwatu podkreślają ozy, kemy i jeziora wytopiskowe. Gwarancją utrzymania ich w stanie naturalnym jest pokrywa leśna rezerwatu. Urozmaiceniem rzeźby terenu (która powstała wskutek lodowacenia i procesów peryglacjalnych) jest jezioro Łąckie Małe, a także bagna, obniżenia nadjeziorne porośnięte lasem oraz kilkumetrowe wyniosłości terenu powstałe po ustąpieniu lodowca.

Obszar rezerwatu od strony południowej przylega do obszaru zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Jezioro Łąckie Duże”.

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 280 gatunków roślin naczyniowych, 4 gatunki ramienic, 3 gatunki porostów, 1 gatunek wątrobowca oraz 23 gatunki mchów. Należą do nich m.in. hydrofity: grzybienie białe (Nymphaea alba), grążel żółty (Nuphar luteum), jezierza morska (Najas marina) oraz turzyca tunikowa (Corex paradoxa).

Do chronionych i rzadkich roślin lądowych występujących w rezerwacie należą: lilia złotogłów (Lilium martagon), listera jajowata (Lisfera ovala), kruszczyk szerokolistny (Epipactis latifolia), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezererum), jarzmianka większa (Astrantia major) i zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides).