Rezerwat Łąki Ślesińskie

Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie – rezerwat florystyczny i ornitologiczny o powierzchni 257,2 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło.

Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie – rezerwat florystyczny i ornitologiczny o powierzchni 257,2 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło.

Lokalizacja

Pod względem fizyczno-geograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska (315.25) i mikroregionie Dolina Kanału Bydgoskiego (315.351). Zajmuje on zatorfione dno Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, w sąsiedztwie Kanału Bydgoskiego. Znajduje się ok. 200 m na północ od drogi wojewódzkiej Nakło-Bydgoszcz, niedaleko miejscowości Potulice.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW) oraz Doliny Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego (SOO).

Obszar rezerwatu zlokalizowano w pradolinie, w otoczeniu łąk, terenów podmokłych i licznych stawów rybnych.

Historia

Rezerwat został utworzony w 1975 r. w celu zachowania stanowiska brzozy niskiej. Początkowo zajmował obszar 42,4 ha. Znaczenie tego terenu dla gnieżdżenia się i przelotów wielu gatunków ptaków spowodowało poszerzenie ochrony rezerwatowej. Obecnie jest to rezerwat zarówno florystyczny, jak i ornitologiczny, leżący w obrębie dwóch jednostek sieci Natura 2000, uznawany za najcenniejszą część dna doliny Noteci.

Charakterystyka

Rezerwat chroni stanowisko rzadkiego gatunku brzozy niskiej. Jest to relikt polodowcowy, tworzący niskie zarośla na glebach torfowych, które to układy należą do rzadszych składników roślinności w Polsce. Poprzez ochronę gatunków i zbiorowisk roślinnych ochronie podlegają również bardzo wrażliwe na agrotechnikę rolniczą gleby murszowe.

Wartość rezerwatu podnoszą zbiorniki wodne, przede wszystkim stawy rybne, będące obiektem hodowli karpia, amura białego i tołpygi białej. Łącznie zajmują one 179 ha. Największy Staw Kardynalski ma powierzchnię 130 ha.

Położenie w obrębie międzynarodowego korytarza ekologicznego, niewielka antropopresja oraz sąsiedztwo stawów i terenów podmokłych spowodowało, że siedliska lęgowe znalazło tu wiele gatunków ptaków.

Stwierdzono gnieżdżenie się na tym obszarze 78 gatunków ptaków z czego ponad 1/3 ekologicznie związana jest z biotopami wodnymi i podmokłymi. W rozległych trzcinowiskach gnieździ się m.in. bąk, żuraw, błotniak stawowy, wodnik i zielonka. Na przelotach stwierdza się corocznie ok. 60 gatunków ptaków wodnych i błotnych. Regularnie przylatuje tu: łabędź czarnodzioby, gęś białoczelna, siewka złota, batalion, rycyk, kulik wielki i rybitwa. Z rzadkich drapieżników pojawiają się: rybołowy, bieliki, orliki krzykliwe i błotniaki zbożowe. Licznie występuje łabędź niemy (do 360 osobników), łyska (3-4 tys. osobników), kaczka krzyżówka (500-600 osobników).

Szlak rezerwatów

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

1. Kruszyn (leśny),
2. Hedera (florystyczny),
3. Las Minikowski (leśny),
4. Łąki Ślesińskie,
5. Skarpy Ślesińskie (stepowy),
6. Borek (leśny),
7. Zielona Góra (leśny).