

Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej – kościół św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej należącej do gminy Turośń Kościelna. HistoriaSanktuarium św. Antoniego PadewskiegoAktem fundacyjnym podpisanym przez małżeństwo Koryckich; Andrzeja i Elżbietę (z domu Karpiówna) została powołana do istnienia parafia w Niewodnicy w dniu 30 stycznia 1596 r. oraz została zbudowana pierwsza drewniana świątynia pod wezwaniem Świętej Trójcy na wzgórzu. W roku 1884 szalejąca wiosenna burza zniszczyła 300-letni drewniany kościół parafialny. Dzięki postawie wiernych pod przewodnictwem ks. proboszcza Antoniego Dowbora i białostockiego dziekana ks. Wilhelma Szwarca mimo otwartej wrogości władz carskich wobec Kościoła katolickiego, w dniu 18 czerwca 1884 r. uzyskano pozwolenie na odbudowę świątyni. Budowę kościoła jednonawowego z cegły w stylu neogotyckim rozpoczęto wg projektu Romualda Samotyi – Lenczewskiego i przy zaangażowaniu całej parafii, dzięki czemu ukończono ją już 5 października 1889 r. W dniu 22 października 1889 odbyło się uroczyste poświęcenie kościoła. Wybudowana świątynia otrzymała tytuł św. Antoniego co było konsekwencją coraz bardziej żywego kultu, jakiego Kaznodzieja z Padwy doznawał w cudami słynącym obrazie. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej sprowadzony z Częstochowy w roku 1890. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się obraz św. Antoniego, w prawym zaś figura Chrystusa w cierniowej koronie. Historia kultuObiektem kultu jest cudowny obraz św. Antoniego z Padwy. Obecność tego obrazu zawdzięczają niewodniccy parafianie najprawdopodobniej uciekającym z Litwy przed Moskalami zakonnikom franciszkańskim szukających schronienia i pracujących w tym czasie (1654-1656) w Niewodnicy. Coraz liczniejsze łaski, jakich doznają modlący się przed obrazem i przez wstawiennictwo świętego Antoniego Padewskiego sprawiają, że sława tego miejsca zaczyna się rozszerzać. Oto relacja z roku 1860 głosi:
Odpusty
|