Turnia Zwornikowa (1962 m n.p.m.) – szczyt tatrzański, znajdujący się ponad polską Doliną Rybiego Potoku, w masywie Mięguszowieckich Szczytów, w bocznej grani odchodzącej na północny wschód od Cubryny, a ściślej od znajdującego się w pobliżu jej wierzchołka Cubryńskiego Zwornika (będącego zwornikiem
Morskie Oko – schronisko turystyczne, formalnie stanowiące miejscowość, położone nad Morskim Okiem, w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Znajduje się na wysokości 1410 m n.p.m. na polodowcowym wale morenowym. Wybudowane zostało w 1908 roku przez Towarzystwo Tatrzańskie.
Hińczowa Przełęcz (słow. Hincovo sedlo, niem. Hinzenseescharte, węg. Hincói-hágó, 2323 m n.p.m.) – przełęcz położona w grani głównej Tatr, pomiędzy Cubryną (Čubrina, 2376 m) a Mięguszowieckim Szczytem Wielkim (Veľký Mengusovský štít, 2438 m).
Siedem Granatów (słow. Sedem Granátov, niem. Sieben Granaten, Sieben Grenadiere, węg. Hét Gránátos) – nazwa nadana końcowemu odcinkowi Żabiej Grani (Žabí hrebeň), na północ od Żabiej Czuby (Žabia kopa), od której oddziela ją Żabi Przechód Białczański.
Cubryna (słow. Čubrina, węg. Csubrina, 2376 m n.p.m.) – szczyt w głównej grani Tatr, widoczny znad Morskiego Oka na prawo od Hińczowej Przełęczy (2323 m) i Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego.
Mnich (słow. Mních, niem. Mönch, węg. Barát) – szczyt o wysokości 2068 m n.p.m. położony w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku, powyżej południowo-zachodniego brzegu Morskiego Oka. Obok Mięguszowieckich Szczytów stanowi drugi charakterystyczny element otoczenia tego jeziora.
Zadni Mnichowy Stawek – jeziorko tatrzańskie położone na wysokości ok. 2070 m n.p.m. w Dolinie za Mnichem na Zadniej Galerii Cubryńskiej. Powierzchnia jeziorka wynosi ok. 0,04 ha, wymiary to 35 × 15 m, głębokość 1,1 m (według Józefa Nyki). Przez znaczną część roku (ok.
Staw Staszica (niem. Staszyc-Seechen, Staszyc-Seen, węg. Staszyc-tavak, Staszyc-tavacska) – okresowe jezioro polodowcowe na dnie Doliny za Mnichem w Tatrach Wysokich, na wysokości około 1785 m n.p.m.
Przełączka pod Zadnim Mnichem (słow. Štrbina za Druhým Mníchom, Štrbina pod Druhým Mníchom, niem. Hintere Mönchsscharte, węg. Hátsó-Barát-csorba, ok. 2135 m n.p.m.) – wąska i głęboka przełęcz w grani głównej Tatr, oddzielająca od siebie Zadniego Mnicha i Cubrynę.
Zadni Mnich (słow. Druhý Mních, Zadný Mních, niem. Mönch II, Hinterer Mönch, węg. Barát II, Hátsó-Barát) – szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o wysokości 2172 m n.p.m.
Ciemnosmreczyńska Przełączka (słow. Piargová štrbina, niem. Hintere Smrečiner Scharte, węg. Hátsó-Szmrecsini-csorba) – przełęcz tatrzańska, położona w grani głównej na wysokości ok. 2115 m n.p.m.
Ciemnosmreczyńska Turnia (słow. Temnosmrečinská veža, Smrečinská veža, niem. Smrečiner Turm, węg. Szmrecsini-torony) – szczyt o wysokości 2142 m n.p.m.
Przełęcz nad Wrotami, Niżnia Przełęcz nad Wrotami (słow. Sedlo nad Chałubińského bránou, ok. 2055 m n.p.m.) – przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, pomiędzy Kopą nad Wrotami a Ciemnosmreczyńską Turnią, w północno-zachodniej grani tej drugiej.
Kopa nad Wrotami (słow. Kopa nad Chałubińského bránou, ok. 2075 m n.p.m.) – skalisty wierzchołek w północno-zachodniej grani Ciemnosmreczyńskiej Turni w Tatrach Wysokich, oddzielonej od niej Przełęczą nad Wrotami.
Marchwiczna Przełęcz (2055 m n.p.m.) – szeroka przełęcz oddzielająca wierzchołek Miedzianego od Opalonego Wierchu, w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu, oddzielającej Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich.
Stawek na Kopkach – niewielki zbiorniczek wodny w Dolinie za Mnichem w Tatrach Wysokich, na wysokości około 1875 m n.p.m. Znajduje się w płytkim zagłębieniu skalnym na bulach pod Szpiglasową Przełęczą. Ma muliste dno i kamieniste brzegi.
Wrota Chałubińskiego, dawniej Zawracik (słow. Vráta Chałubińského, Chałubińského brána, niem. Chałubiński-Tor, węg. Chałubiński-kapu) – wąska przełęcz (2022 m n.p.m.) w głównej grani Tatr pomiędzy Kopą nad Wrotami (2075 m n.p.m.) a Szpiglasowym Wierchem.
