Stawy Sołackie

Stawy Sołackie - ciąg sztucznych zbiorników wodnych spiętrzonych na Bogdance w Poznaniu na terenie Parku Sołackiego.

Stawy Sołackie - ciąg sztucznych zbiorników wodnych spiętrzonych na Bogdance w Poznaniu na terenie Parku Sołackiego.

Historia

Park Sołacki (14,63 ha) założony został z inicjatywy miasta w 1907 na dawnych bagnach, według projektu Hermanna Kube. Po spiętrzeniu Bogdanki uzyskano zespół stawów, z czego dwa powstały dodatkowo w 1995 i mają bardzo małe rozmiary (są to akweny sedymentacyjno-flotacyjne), w związku z czym najczęściej pisze się o dwóch stawach z czasów Kubego.

Morfologia i obiekty

Obecna powierzchnia stawów wynosi 3,6 ha, a łączna długość linii brzegowej - 1050 m. Staw większy (wschodni - tzw. Duży Staw) ma powierzchnię 3,22 ha, długość linii brzegowej 760 m, a głębokość 1,5-2 m. Staw Mały ma powierzchnię 0,2 ha, głębokość 1,3-1,5 m i charakter wydłużonej laguny.

Kształt jest rozciągnięty na linii wschód-zachód. Brzegi zajmują zarówno krzewy, lasy liściaste, jak i niewielkie połacia trawników. Brzegi Stawu Dużego opadają raczej łagodnie, natomiast Małego są spadziste i umocnione. Dno w obu zbiornikach zamulone.

Od północy urządzono punkt widokowy z barierkami. Jeszcze w latach 70. XX wieku możliwe było pływanie po akwenach wypożyczanymi na południowym brzegu łodziami. Obecnie tradycja ta jest odtwarzana i od wiosny 2012 roku znów możliwe jest wypożyczenie łódek. W przewężeniu między stawami znajduje się drewniany most dla pieszych. Obok stoi restauracja wysokiej klasy (dawniej Piracka, obecnie Meridian). W pobliżu znajduje się też kontrowersyjna rzeźba Dwie kobiety autorstwa Sylwestra Ambroziaka.

Flora i fauna

Występują miejscami w litoralu niewielkie płaty makrofitów. W północnych częściach skupiska ptactwa wodnego.

W latach 1999-2000 przeprowadzono badania fykologiczne Stawów. Stwierdzono występowanie 208 taksonów sinic i glonów oraz 22 taksony o randze podgatunku. Najbogaciej reprezentowany był Staw Duży (164 taksony). Znaleziono 41 gatunków okrzemek, w tym zagrożone wyginięciem: Gomphonema helveticum i Cymbella elginensis.

Całkowita liczba komórek fitoplanktonu i biomasy była dwa razy większa w Stawie Dużym, niż w Małym. Fykoflora Stawów miała charakter zielenicowo-okrzemkowy. Maksymalna liczebność przypadała na początkowy okres jesieni.

W połowie lat 60. XX wieku w stawach stwierdzono występowanie bardzo rzadkiego na niżu grzybieńczyka wodnego.

Czystość wód

Czystość wód stawowych pozostawała zawsze poważnym problemem. Staw zbiera m.in. wiele kolektorów deszczowych z okolicy. Jest to ostatni akwen na Bogdance przed jej ujściem do Warty. W 2005 spuszczono wodę i dokonano oczyszczenia, tudzież wapnowania dna stawów. Wcześniej zbiorniki rekultywowano także w latach 1995-1996.

Dojazd

Dojazd zapewniają tramwaje linii 9 i 11, do przystanku Nad Wierzbakiem lub Park Sołacki.