Szyndzielnia

Szyndzielnia (dawniej również Szędzielnia lub Gaciok; niem. Kamitzerplatte – od nazwy niemieckiej leżącej o podnóża góry Kamienicy, spotykane również Kamnitzerplatte, 1028 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Śląskim, wznoszący się tuż na północ od Klimczoka, usytuowany pomiędzy dolinami Olszówki, Wapienicy i Białki w granicach administracyjnych miasta Bielska-Białej.

Masyw Szyndzielni porośnięty jest lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych – świerków i jodeł. Na stoku tzw. Małego Gronia stanowisko modrzewi. Grzbiet opadający spod szczytu Szyndzielni na północ, w stronę Dębowca, zajmowała kiedyś Hala Kamienicka.

Szyndzielnia znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego.

Pod szczytem, na wysokości 1001 m n.p.m., znajduje się duże schronisko turystyczne, wybudowane w roku 1897 przez organizację Beskidenverein. Jest to pierwsze schronisko w Beskidzie Śląskim i polskich Beskidach, rozbudowane w latach 1954-1957.

Tuż poniżej schroniska znajduje się alpinarium o powierzchni około 400 m². Założone zostało w 1905 r. z inicjatywy ówczesnego prezesa Beskidenvereinu, Wilhelma Schlesingera, przez bielskiego muzealnika i przyrodnika Edwarda Schnacka. Zgromadzono w nim rośliny charakterystyczne nie tylko dla Beskidów, ale i Alp Wschodnich.

Po II wojnie światowej ogrodem opiekował się bielski Oddział PTTK, jednak z biegiem lat ogród znacznie podupadł. Na początku 2010 r. w ogóle zabroniono wejścia na jego teren ze względów bezpieczeństwa. W 2011 r. z inicjatywą jego rewitalizacji wystąpił Jacek Bożek z Klubu Gaja z Wilkowic. Dzięki wysiłkom władz Bielska-Białej i gminy Wilkowice, kosztem ok. 40 tys. zł ogród został odnowiony: usunięto samosiejki drzew, wypielono teren, przeprowadzono inwentaryzację roślin i dokonano nowych nasadzeń. Opiekę nad alpinarium objęło Nadleśnictwo Bielsko, które włączyło obiekt w trasę przyrodniczej ścieżki dydaktycznej biegnącej przez Szyndzielnię (tablica informacyjna). Ponowne otwarcie ogrodu dla zwiedzających miało miejsce 13 października 2011 r.

Przy schronisku węzeł szlaków pieszych, którymi dotrzeć można m.in. do: Wapienicy, Olszówki, Bystrej, Szczyrku, Brennej, Jaworza oraz na Klimczok, Błatnią, Kozią Górę. Od roku 1953 pod szczyt dociera kolej gondolowa – gruntownie zmodernizowana w latach 1994-1995.

Infrastruktura turystyczna Szyndzielni:

• szlaki piesze:
  • z Cygańskiego Lasu (dawniej zwanego Parkiem Ludowym) w Bielsku-Białej przez Dębowiec i Cuberniok – 2,5 godz.
  • z Bielska-Białej przez Kozią Górę – 2,5 godz.
  • z Olszówki Górnej przez Dębowiec – 2 godz.
  • z Wapienicy – 1,5 godz.
  • z Klimczoka – 45 min.

• Inne:
  • Kolej linowa na Szyndzielnię
  • Wyciąg talerzykowy

Szyndzielnia (dawniej również Szędzielnia lub Gaciok; niem. Kamitzerplatte – od nazwy niemieckiej leżącej o podnóża góry Kamienicy, spotykane również Kamnitzerplatte, 1028 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Śląskim, wznoszący się tuż na północ od Klimczoka, usytuowany pomiędzy dolinami Olszówki, Wapienicy i Białki w granicach administracyjnych miasta Bielska-Białej.

Masyw Szyndzielni porośnięty jest lasami bukowymi z domieszką drzew iglastych – świerków i jodeł. Na stoku tzw. Małego Gronia stanowisko modrzewi. Grzbiet opadający spod szczytu Szyndzielni na północ, w stronę Dębowca, zajmowała kiedyś Hala Kamienicka.

Szyndzielnia znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego.

Pod szczytem, na wysokości 1001 m n.p.m., znajduje się duże schronisko turystyczne, wybudowane w roku 1897 przez organizację Beskidenverein. Jest to pierwsze schronisko w Beskidzie Śląskim i polskich Beskidach, rozbudowane w latach 1954-1957.

Tuż poniżej schroniska znajduje się alpinarium o powierzchni około 400 m². Założone zostało w 1905 r. z inicjatywy ówczesnego prezesa Beskidenvereinu, Wilhelma Schlesingera, przez bielskiego muzealnika i przyrodnika Edwarda Schnacka. Zgromadzono w nim rośliny charakterystyczne nie tylko dla Beskidów, ale i Alp Wschodnich.

Po II wojnie światowej ogrodem opiekował się bielski Oddział PTTK, jednak z biegiem lat ogród znacznie podupadł. Na początku 2010 r. w ogóle zabroniono wejścia na jego teren ze względów bezpieczeństwa. W 2011 r. z inicjatywą jego rewitalizacji wystąpił Jacek Bożek z Klubu Gaja z Wilkowic. Dzięki wysiłkom władz Bielska-Białej i gminy Wilkowice, kosztem ok. 40 tys. zł ogród został odnowiony: usunięto samosiejki drzew, wypielono teren, przeprowadzono inwentaryzację roślin i dokonano nowych nasadzeń. Opiekę nad alpinarium objęło Nadleśnictwo Bielsko, które włączyło obiekt w trasę przyrodniczej ścieżki dydaktycznej biegnącej przez Szyndzielnię (tablica informacyjna). Ponowne otwarcie ogrodu dla zwiedzających miało miejsce 13 października 2011 r.

Przy schronisku węzeł szlaków pieszych, którymi dotrzeć można m.in. do: Wapienicy, Olszówki, Bystrej, Szczyrku, Brennej, Jaworza oraz na Klimczok, Błatnią, Kozią Górę. Od roku 1953 pod szczyt dociera kolej gondolowa – gruntownie zmodernizowana w latach 1994-1995.

Infrastruktura turystyczna Szyndzielni:

• szlaki piesze:
  • z Cygańskiego Lasu (dawniej zwanego Parkiem Ludowym) w Bielsku-Białej przez Dębowiec i Cuberniok – 2,5 godz.
  • z Bielska-Białej przez Kozią Górę – 2,5 godz.
  • z Olszówki Górnej przez Dębowiec – 2 godz.
  • z Wapienicy – 1,5 godz.
  • z Klimczoka – 45 min.

• Inne:
  • Kolej linowa na Szyndzielnię
  • Wyciąg talerzykowy