

Złote Jamy niem. Goldengrubenhübel – wzniesienie 1088 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Wysokim. PołożenieWzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, we wschodniej części Grzbietu Wysokiego Gór Izerskich, około 3,6 km na południowy zachód od Rozdroża Izerskiego. CharakterystykaKopulasty szczyt wyrasta w kształcie słabo zaznaczonej rozległej kopuły, w południowo-zachodniej części masywu Zielonej Kopy. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocza: południowe, zachodnie i wschodnie, na których znajdują się źródła dopływów Kamiennej i Izery, stromo opadają w kierunku dolin rzek. Zbocze północne jest prawie poziome. Na północny wschód od szczytu wznosi się Wysoka Kopa, najwyższe wzniesienie Gór Izerskich. Wzniesienie zbudowana jest z granitów i granitognejsów, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej jego północno-zachodniej części - metamorfiku izerskiego. Nazwa Złote Jamy ma związek ze średniowiecznymi poszukiwaniami złota i kamieni szlachetnych prowadzonymi w Karkonoszach oraz Górach Izerskich przez Walonów i ich następców. Na południowym zboczu na poziomie około 960m n.p.m. znajdują się pozostałości wyrobiskach górniczych po dawnych walońskich kopalniach złota. Pod Złotymi Jamami umieszczona jest pamiątkowa tablica z napisem: Wyrobiska złotodajnego kwarcu z XIII-XV w. Szczyt i zbocza porasta młody las. Inne
|