Dwór w Hołowiesku – teren po dawnym dworze w Hołowiesku znajduje się na terenie miasta Bielsk Podlaski w okolicach ul. Traugutta, przy ul. Hołowieskiej 7. Dwór był siedzibą starosty bielskiego po spaleniu się bielskiego zamku królewskiego w 1564 roku.
Lustracja z 1715 roku opisywała dwór w sposób następujący: "Zamek hołowieski także i ogród parkanem obwiedziony". Prowadziła do niego brama z drzwiami na zawiasach, z dwoma furtami z żelaznymi antabami. Pałac miał trzydzieści pięć okien i był kryty dachem gontowym. Pod pałacem były duże murowane piwnice. Obok ogród włoski otoczony parkanem. Naprzeciwko pałacu był stary budynek urzędniczy, spichlerz z piwnicą, zrujnowana wieża, stajnia, stodoła, browar, obora, spiżarnia, chlewik.
W latach 30. XVIII wieku szkody w majątku wyrządziła konfederacja mazowiecka wspierająca króla Stanisława Leszczyńskiego. W latach 1743-1746 wzmiankowano prowadzenie prac remontowych w pałacu.
W połowie XVIII wieku pałacem w Hołowiesku i Ladzie władał Jan Klemens Branicki i prace na jego polecenie prowadził tu architekt Jan Henryk Klemm. Przed 1760 rokiem wybudowano oficynę i budynki gospodarcze. W 1775 roku wzmiankowano o pracach budowlanych i wznoszeniu budynków "kurlandzkim sposobem". W 1779 roku zbudowano nową stajnię. W końcu XVIII wieku dwór przestał być siedzibą starosty królewskiego i przechodził w ręce prywatne.
W XIX wieku na jego miejscu Smulscy wybudowali nowy dwór znajdujący się obecnie przy ul. Hołowieskiej 7.
W latach międzywojennych właścicielką majątku Hołowiesk była Julia Dehn, po której odziedziczył go Eugeniusz Wasilewski.
W czasie II wojny światowej w dzielnicy Hołowiesk znajdowało się więzienie niemieckiego Gestapo.
| 
