Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dąbiu

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Szczecinie Dąbiu to najstarszy kościół dawnego miasta Dąbie, włączonego dziś w obręb metropolii szczecińskiej. Początkowo nosił, podobnie jak obecna archikatedra szczecińska, wezwanie św. Jakuba. Wzmianki o kościele w mieście Dąbiu pochodzą z początków XIV wieku. Pierwotnie był to drewniany kościółek wiejski, później w związku z rozwojem miasta wybudowano z ceglano-kamienną trzynawową gotycką świątynię halową z wieżą i prezbiterium. W XVII w. wieże wyposażono w bardzo wysoki hełm.

W roku 1863 w hełm ten uderzył piorun wywołując pożar, który strawił dużą część konstrukcji budynku. W 1866 świątynię odbudowano według neogotyckiego projektu architekta Karla Brechta. Część średniowiecznych murów kościoła zachowano, ale górne partie budowli, a także prezbiterium, kaplice, oraz filary i sklepienie zbudowano od nowa.

W roku 1945 kościół został uszkodzony - ucierpiało m.in. zwieńczenie wieży i witraże. Po wojnie przeprowadzono prace porządkowe, odtworzono zniszczone polichromie i motywy rzeźbiarskie na arkadach. Większość wyposażenia kościoła pochodzi z XIX i XX wieku, zachował się też stary drewniany krucyfiks z XVIII wieku. Obecnie kościół NMP w Dąbiu jest trójnawową, sześcioprzęsłową halą z trójbocznym prezbiterium i kwadratową wieżą na osi elewacji zachodniej. Wieża kościoła częściowo zawiera w sobie ocalałe mury średniowiecznej wieży sprzed pożaru, obecnie ma 75 metrów wysokości i od czasów powojennych do 12 stycznia 2008, kiedy posadowiono zrekonstruowany hełm wieży katedry św. Jakuba była najwyższą wieżą kościelną w Szczecinie.

Wymiary kościoła:

• długość całkowita - 50 m
• długość nawy - 30 m
• szerokość - 20 m
• wysokość nawy -16,5 m
• wysokość wieży - 75,6 m

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Szczecinie Dąbiu to najstarszy kościół dawnego miasta Dąbie, włączonego dziś w obręb metropolii szczecińskiej. Początkowo nosił, podobnie jak obecna archikatedra szczecińska, wezwanie św. Jakuba. Wzmianki o kościele w mieście Dąbiu pochodzą z początków XIV wieku. Pierwotnie był to drewniany kościółek wiejski, później w związku z rozwojem miasta wybudowano z ceglano-kamienną trzynawową gotycką świątynię halową z wieżą i prezbiterium. W XVII w. wieże wyposażono w bardzo wysoki hełm.

W roku 1863 w hełm ten uderzył piorun wywołując pożar, który strawił dużą część konstrukcji budynku. W 1866 świątynię odbudowano według neogotyckiego projektu architekta Karla Brechta. Część średniowiecznych murów kościoła zachowano, ale górne partie budowli, a także prezbiterium, kaplice, oraz filary i sklepienie zbudowano od nowa.

W roku 1945 kościół został uszkodzony - ucierpiało m.in. zwieńczenie wieży i witraże. Po wojnie przeprowadzono prace porządkowe, odtworzono zniszczone polichromie i motywy rzeźbiarskie na arkadach. Większość wyposażenia kościoła pochodzi z XIX i XX wieku, zachował się też stary drewniany krucyfiks z XVIII wieku. Obecnie kościół NMP w Dąbiu jest trójnawową, sześcioprzęsłową halą z trójbocznym prezbiterium i kwadratową wieżą na osi elewacji zachodniej. Wieża kościoła częściowo zawiera w sobie ocalałe mury średniowiecznej wieży sprzed pożaru, obecnie ma 75 metrów wysokości i od czasów powojennych do 12 stycznia 2008, kiedy posadowiono zrekonstruowany hełm wieży katedry św. Jakuba była najwyższą wieżą kościelną w Szczecinie.

Wymiary kościoła:

• długość całkowita - 50 m
• długość nawy - 30 m
• szerokość - 20 m
• wysokość nawy -16,5 m
• wysokość wieży - 75,6 m

Wyposażenie

• ołtarz główny - neogotycki, z obrazem "Zmartwychwstanie" namalowanym przez Carla Gottfrieda Pfannschmidta (1819-87)
• ołtarz boczny - neogotycki, wykonany w firmie Walentego Trzcińskiego z Poznania w 1880. W ołtarzu obraz "Trójca Święta" - nieznanego autora.
• ambona - neogotycka, bogato zdobiona maswerkami i sterczynami
• krucyfiks z XVIII w.