

Kościół św. Barbary w Oszczowie - kościół rzymskokatolicki w Oszczowie, w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów. HistoriaParafię erygowano w Oszczowie w roku 1468. Akt erekcyjny, sporządzony w dniu 8 VII 1468 roku określał fundatorów parafii i ich zobowiązania. Byli to: Krystyn Żądło z Oszczowa (Sędzia Generalny Ziemi Bełzkiej), Jan z Honiatyna, Mikołaj z Oskierczyc, Jan z Horoszczyc i Bielawa z Rulikowa. Krystyn z Oszczowa dał plac pod budowę kościoła i zabudowań plebanii, pozostali zaś ufundowali pożytki i dziesięciny dla kapłanów. Oryginał aktu, podpisanego przy obecności świadków: Jana z Górki (notariusza publicznego), Ścibora Rogali z Wereszyna, Sasina z Horoszczyc, Jana z Mianowic, Błażeja z Wojsławic i wielu innych, został złożony w archiwach grodzkich miasta Bełz. Pierwszy kościół parafialny pod wezwaniem Św. Leonarda i Św. Barbary powstał w roku 1472. W granicach parafii znajdowały się wsie:Oszczów, Horoszczyce, Suszów, Poturzyn, Honiatyn, a również teren dzisiejszej parafii w Dołhobyczowie. Parafia oszczowska należała wtedy dodiecezji chełmskiej i wchodziła w skład dekanatu bełzkiego. W roku 1746 postawiono obok drewnianą dzwonnicę. Budowie kościoła murowanego przeszkodził pierwszy rozbiór Polski, chociaż zgromadzono znaczną ilość cegły. W roku 1774 wymurowano tylko skarbiec kościelny, który chronił (według ustnych przekazów mieszkańców Oszczowa) bezcenne, zabytkowe sprzęty i relikwie. Z terenem parafii wiążą się znane w kulturze polskiej nazwiska: ojciec Bolesława Prusa był rządcą w majątku Żabcze, majątek Poturzyn należał do Tytusa Wojciechowskiego, z którym przyjaźnił się Fryderyk Chopin. Wielki kompozytor bywał tu w r. 1830 i podobno grywał na kościelnych organach. W czasie II wojny światowej, wskutek akcji eksterminacyjnych okupantów i działalności oddziałów UPA liczebność parafian znacząco spadła. W dniu 17 marca 1944 r. Ukraińcy zamordowali w Domu Ludowym 24 polskich mieszkańców Oszczowa i spalili kościół. Z tego powodu bp Stefan Wyszyński w r. 1948 przeniósł siedzibę parafii do Dołhobyczowa. Odtąd nosiła ona nazwę Dołhobyczów-Oszczów. Odbudowany ze zniszczeń (na fundamentach spalonej świątyni) w latach 1950-1953, jednonawowy, drewniany kościół w Oszczowie stał się kościołem filialnym. W r. 1963 rektorem kościoła został ks. Bronisław Kijańczuk. Stopniowo Oszczów zdobywał samodzielność jako ośrodek duszpasterski, zaczęto tutaj prowadzić oddzielne księgi parafialne. Ponowne erygowanie parafii w Oszczowie nastąpiło 26 maja 1977 r., na mocy dekretu bp. Bolesława Pylaka. Obok kościoła znajduje się dzwonnica, wybudowana z ofiar parafian w 1971 r. Wiszą tu dwa dzwony, wykonane w 1971 r. w ludwisarni Jana Felczyńskiego w Przemyślu. WyposażenieZ cenniejszych, zachowanych do dni dzisiejszych elementów wyposażenia kościoła można wymienić:
Proboszczowie parafiiks. Sylwester Bogonowski (1826 – 1830), ks. Antoni Kościukiewicz (1830 -1835), ks. Antoni Bzowski (1847 – 1890), ks. Seweryn Korytkowski (1890 – 1902), ks. Ludwik Olchowski (1902 – 1909), ks. Wacław Kupść (1909 – 1913), ks. Teodor Jastrzębski (1914 – 1916), ks. Michał Pióro (1916 – 1919), ks. Ludomir Tutlis (1919 – 1922), ks. Józef Sikorski (1922 – 1924), ks. Jan Winnicki (1924 – 1927), ks. Wacław Jabłoński (1927 – 1933), ks. Franciszek Ściegienny (1933 – 1944), ks. Bronisław Kijańczuk (1967 – 1971), ks. Feliks Łojewski (1971 – 1972), ks. Leonard Ligęza (1972 – 1981), ks. Jerzy Wnuk (1981 – 1987), ks. Piotr Pikula (1987 – 1989), ks. Andrzej Chmaj (1989 – 1994), ks. Eugeniusz Łabisz (1994 – 1996), ks. Mieczysław Nicpoń (1996- ? ) PowołaniaZ terenu parafii pochodzą: ks. Tomasz Turek i s. Maria Kowalska Obszar działaniaDo parafii należą miejscowości: Horoszczyce (część), Honiatyn, Oszczów, Siekierzyńce, Uśmierz PGR i Żabcze. W Uśmierzu znajduje się kościół filialny pw. św. Stanisława Kostki z 1983 r, kryty blachą, przyłączony z parafii Hulcze. |