

Park Skaryszewski im. Ignacego Jana Paderewskiego – zabytkowy park krajobrazowy w Warszawie, wpisany do rejestru zabytków z dn. 13 grudnia 1973 pod numerem 875. Park o powierzchni 58 ha założony został na terenach skaryszewskiego pastwiska miejskiego (miejsce to wcześniej było określane jako Saska Kępa) w latach 1905–1922 przez Franciszka Szaniora. LokalizacjaPark znajduje się na Pradze Południe. Jego granice wyznaczają al. Zieleniecka, al. Waszyngtona i ul. Międzynarodowa oraz południowa linia brzegowa Jeziorka Kamionkowskiego. Od wschodu, razem z ciągnącym się aż do ul. Kinowej parkiem „OWS Waszyngtona” (bulwarem Stanisława Augusta), tworzy jedną z największych w Warszawie enklaw zieleni. Zaprojektowano go jako wielkomiejski ośrodek parkowy dla rekreacji i wypoczynku, z rozwiniętą siecią komunikacyjną, przystosowaną do ówczesnego ruchu pojazdów konnych. Zaprojektowane przez Szaniora sztuczne jeziorka w sposób niezwykły współgrają z bogatą szatą roślinną, którą wysadził rozległy park. Całości dopełniają nasypane wzgórza, sztuczny wodospad i rozarium. W parku można podziwiać 280 gatunków drzew i krzewów. Pochodzenie nazwyPowstał jako Park Skaryszewski, zachowując nazwę pastwiska miejskiego, na którego terenie powstał. Nazwa pochodzi od lokowanego w pobliżu, na terenach wsi Kamion, miasta Skaryszew. W okresie międzywojennym nadano mu imię Ignacego Jana Paderewskiego – polskiego pianisty, kompozytora, polityka – jednego z twórców niepodległego państwa polskiego. Po wojnie, z powodów politycznych usunięto imię Paderewskiego z nazwy. Przywrócono je w 1980. Potocznie nazywany jest określeniem z gwary warszawskiej – Skaryszakiem bądź także Padereszczakiem. Rzeźby i pomniki
Inne obiekty
StadionPierwsze wzmianki o stadionie Akademickiego Związku Sportowego pochodzą z 1917. W 1926 po uzyskaniu dotacji od miasta w wysokości 59500 zł z funduszu dla bezrobotnych rozpoczęto budowę. Stadion uruchomiono we wrześniu 1927. W jego skład wchodziły: bieżnia i skocznie lekkoatletyczne, boisko piłkarskie, 6 kortów tenisowych i pływalnia na Jeziorku Kamionkowskim. Stadion mógł pomieścić 6000 widzów, był wyposażony w krytą trybunę (1000 miejsc). Na bieżni odbył się w 1929 bieg lekkoatletyczny z udziałem Paavo Nurmiego, który nieoczekiwanie przegrał go ze Stanisławem Pietkiewiczem. Uzytkownikiem stadionu był zarówno AZS, jak i poszczególne uczelnie. Odbywały się tam międzyuczelniane zawody znane jako Tydzień Sportu Akademickiego. Był również wynajmowany przez kluby sportowe takie jak Jur, Hakoah, PWATT. W czasie II wojny światowej trybuny spłonęły. Ciekawostki
|