Park Znicza – park w Warszawie, na Grochowie w dzielnicy Praga Południe, o powierzchni około 1,8 hektara.
Powstał w latach 50. na terenach pozostałych po splantowanym w latach 30. forcie XI (Grochów Duży, Grochów, Górki Grochowskie) twierdzy Warszawa. Rozciągał się on po obu stronach ulicy Ostrobramskiej. Na terenie tym osiedlili się wileńscy wojskowi, budując osiedle o wileńskich nazwach. Reszta okolicy miała charakter małomiasteczkowy o częściowo drewnianej zabudowie i ulicach bez jezdni.
Na terenie w kwartale ulic: Znicza (stąd ta potoczna nazwa), Filomatów (nazwa dzielnicy czasem w formie Górki Mickiewiczowskie), Zagójska (obecnie Bełżecka) i Łukiska (od rynku Łukiskiego w Wilnie) utworzono park o kształcie latawca z owalną alejką i główną aleją topolową. Nie wiadomo kto i w jakich okolicznościach go zaprojektował. W parku umieszczono pomnik mieszkańców kolonii Górki Grochowskie. Według informacji długoletniego mieszkańca pochowano tu powstańców warszawskich. Po wojnie ekshumowano – podobno tylko częściowo.
W lipcu 2007 miał się rozpocząć remont parku, w trakcie którego planowano usunąć 20 starych topoli, wprowadzić nowe nasadzenia, utwardzić alejki i ustawić około 40 nowych latarni. Ozdobą parku ma być fontanna-wodotrysk w kształcie talerza o 20 dyszach, z wodą podświetlaną wszystkimi kolorami tęczy | 
