Sanktuarium bł. Sancji Szymkowiak

Kościół św. Rocha w Poznaniu – świątynia znajdująca się na prawym brzegu Warty na poznańskim Miasteczku pomiędzy ulicami św. Rocha, Serafitek i Kórnicką.

Kościół św. Rocha w Poznaniu – świątynia znajdująca się na prawym brzegu Warty na poznańskim Miasteczku pomiędzy ulicami św. Rocha, Serafitek i Kórnicką.

Historia

Drewniana kaplica św. Rocha stała w tym miejscu już przed 1615 rokiem. Z czasem ją powiększono, a w 1628 roku erygowano przy niej parafię. Drewniany kościół został spalony podczas potopu szwedzkiego. Świątynię w 1658 roku przejęli franciszkanie konwentualni, którzy w 1746 wybudowali nowy kościół z wieżą wykonany z muru pruskiego.

W 1832 roku pruskie władze skasowały klasztor, a kościół stał się świątynia filialną parafii św. Jana Jerozolimskiego. Stan ten utrzymał się do 1937, gdy ponownie erygowano w tym miejscu parafię.

W 1938 roku, po rozebraniu poprzedniej konstrukcji ruszyła budowa dzisiejszej, murowanej świątyni według projektu Franciszka Morawskiego. Prace przerwał jednak wybuch II wojny światowej. Ukończono je w 1946 roku, jednak konsekracja miała miejsce dopiero w 1995 roku.

Istnienie świątyni sprawiło, że ulica przy której obecnie się znajduje, oraz znajdujący się w jej przedłużeniu most nad Wartą noszą imię świętego Rocha.

Opis

Świątynia składa się z nawy głównej, do której od północy przylega znacznie niższa nawa boczna. Od strony zachodniej przylega kruchta w formie podcieni oraz wieża na planie kwadratu w części dolnej, przechodząca następnie w ośmioboczną.

Ołtarz główny pochodzący z 1950 roku oraz dwa ołtarze boczne z pierwszej połowy lat 50. XX wieku wykonał snycerz Stefan Petliński. Centralną część ołtarza głównego zajmuje figura św. Rocha, która trafiła tu po II wojnie światowej z Bawarii. Ponad nią, w zwieńczeniu, obraz przedstawiający św. Tadeusza Judę. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się ikona Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, a pod nią kamień z groty w Nazarecie. W prawym ołtarzu obraz Najświętszego Serca Jezusa a pod nim relikwiarz bł. Sancji Szymkowiak.

Na pięciu zwornikach filarów arkadowego przejścia do nawy bocznej figury czterech ewangelistów i Chrystusa Dobrego Pasterza, wszystkie wykonane przez Stefana Petlińskiego. Figura Chrystusa wieńczyła niegdyś ambonę.

Na przedłużeniu nawy bocznej znajduje się kaplica Miłosierdzia Bożego w której znajdują się obrazy Jezu ufam Tobie i św. Faustyny Kowalskiej.

Na emporze organy przeniesione z poewangelickiego kościoła w Osiecznej. Witraże według projektu Janusza Bersza wykonał w latach 1961-1963 Zygmunt Kośmicki.

Na zewnątrz kościoła, w kruchcie znajdują się trzy tablice, upamiętniające fundatorów i budowniczych kościoła: ks. Józefa Kłosa, ks. Czesława Heyduckiego, ks. Szczepana Czemplika oraz ks. Stanisława Bielskiego. Druga upamiętnia ks. Czesława Heyduckiego i ks. Antoniego Hądzlika pomordowanych w KL Dachau i KL Mauthausen-Gusen. Ostatnia poświęcona jest 18 członkom koła Związku Powstańców Wielkopolskich Poznań-Żegrze

W otoczeniu świątyni, od strony zachodniej znajduje się niewielki cmentarz na którym wśród mogił znajduje się tablica w miejscu gdzie do beatyfikacji w 2002 roku spoczywała siostra Sancja Szymkowiak. Znajduje się tu również kapliczka Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1920 roku przeniesiona tu z Rataj w 1973 roku. Przy kościele od strony wschodniej, od 2006 roku, budowane jest Centrum Duszpasterskie im. Jana Pawła II.