Szkoła Wawelberga i Rotwanda

Szkoła Wawelberga i Rotwanda – szkoła mechaniczno-techniczna, ufundowana w 1895 w Warszawie przez finansistów Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda.

Szkoła Wawelberga i Rotwanda – szkoła mechaniczno-techniczna, ufundowana w 1895 w Warszawie przez finansistów Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda.

Historia

Szkoła działała w latach 1895–1951, początkowo jako szkoła średnia, później inżynierska, a w końcowym okresie równolegle z Politechniką Warszawską, do której została włączona w 1951.

Pierwszym dyrektorem (do 1900) był profesor Instytutu Górniczego w Petersburgu Maurycy Mitte, którego nazwisko znalazło się w nazwie szkoły. Nauka trwała 4 lata. Do 1905 językiem wykładowym był rosyjski, a od 1906 – język polski.

Od 1906 szkoła miała nieoficjalnie charakter politechniki. W 1919 została przekazana przez fundatorów państwu. W 1929 warunkiem przyjęcia do szkoły stało się posiadanie matury i do 1939 posiadała ona status uczelni wyższej.

W okresie swojej działalności Szkoła nosiła następujące nazwy:

• 1895-1915 – Średnia Szkoła Mechaniczno-Techniczna M. Mittego
• 1915-1919 – Szkoła Mechaniczno-Techniczna H. Wawelberga i S. Rotwanda
• 1919-1929 – Państwowa Szkoła Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda
• 1929-1939 – Państwowa Wyższa Szkoła Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda
• 1945-1951 – Szkoła Inżynierska im. H. Wawelberga i S. Rotwanda

Pierwsza siedziba Szkoły mieściła się przy ulicy Pankiewicza. W 1897 placówkę przeniesiono do nowego budynku przy ulicy Mokotowskiej 4/6.

W latach 1940–1944 w gmachu Szkoły działały średnie szkoły techniczne m.in. Zawodowa Szkoła Techniczna, której funkcjonowanie opisał w swoich wspomnieniach prof. Maciej Bernhardt. Budynek został całkowicie zniszczony w czasie powstania warszawskiego w sierpniu 1944 i odbudowany w 1949, co upamiętnia tablica z piaskowca umieszczona przy wejściu.

Absolwentami szkoły było wielu znanych polskich inżynierów i konstruktorów, w tym m.in. pionierzy przemysłu lotniczego. W 1947 wszystkim dawnym absolwentom szkoły przyznano stopień inżyniera. Ogółem ukończyło ją ok. 4 tysięcy osób.