Ulica Szpitalna

Ulica Szpitalna – ulica w Krakowie położona w dzielnicy Stare Miasto. Ma swój początek przy Małym Rynku, a kończy się przy plantach, biegnąc w pobliżu teatru im. Juliusza Słowackiego i Baszty Pasamoników.

Ulica Szpitalna – ulica w Krakowie położona w dzielnicy Stare Miasto. Ma swój początek przy Małym Rynku, a kończy się przy plantach, biegnąc w pobliżu teatru im. Juliusza Słowackiego i Baszty Pasamoników.

Historia

Nazwa ulicy Szpitalnej poświadczona jest w dokumentach miejskich w XIV wieku. Nawiązuje do zespołu najstarszych krakowskich szpitali prowadzonych przez zakon duchaków w tym rejonie miasta od XIII wieku. Przed II wojną światową była znana z handlu książkami, gdyż znajdowały się tutaj liczne antykwariaty, prowadzone przez żydowskie rodziny Himmelblauów, Seidenów czy Taffetów.

Ważniejsze budynki

Kamienica Lamellich

Kamienica Lamellich to pierwszy budynek przy ulicy Szpitalnej (idąc od strony Małego Rynku) znajdujący się na rogu z ulicą Mikołajską 2.

Dom nr 6

Jest to gotycka kamienica, która mimo późniejszych przekształceń do dziś zachowała oryginalny zakończony trójliściem portal wejściowy.

Dom nr 7

To dom "Pod Rakiem", w którym zachowało się średniowieczne godło. W czasie powstania styczniowego 1863 w kamienicy był punkt werbunkowy. O fakcie tym przypomina tablica pamiątkowa umieszczona na fasadzie w 1989.

Budynek posadowiono w roku 1478 jako jednopiętrowy z wysokim parterem. Na elewacji frontowej (odnowionej w roku 2004 wraz ze średniowiecznym portalem) widoczne detale architektoniczne z zachowanym i odnowionym godłem kamienicy "Pod Rakiem". W kolejnych latach dobudowano cztery piętra, zachowując nad nadprożami okiennymi każdej kondygnacji fasady frontowej reliefy w kształcie główek aniołków. W latach 30. XX wieku mieściły się w kamienicy antykwariaty, nawiązujące do działalności antykwarycznej pozostałych kamienic ul. Szpitalnej. Obecnie działa w "Domu pod Rakiem" zakład naprawy wiecznych piór, jak również zgodnie z tradycją antykwariat "Rara Avis".

Kamienica nr 8

To klasztor zakonu sióstr duchaczek i przylegający do niego Kościół św. Tomasza Apostoła w Krakowie.

Dom nr 11/13

Domy te, jako szpital dla psychicznie chorych, ufundował biskup Andrzej Trzebicki. Od rodowego herbu biskupa nazywano je kamienicami "Pod Łabędziem". Na ich miejscu w 1928 zbudowano budynek mieszkalny dla pracowników Kasy Oszczędności projektu architekta Wacława Krzyżanowskiego.

Dom nr 15

To gmach Komunalnej Kasy Oszczędności Miasta Krakowa zbudowany w latach 1881-1883 przez Karola Knausa. Dziś mieści się tutaj oddział banku Pekao. Na klatce schodowej na uwagę zasługuje wykonany według projektu Józefa Mehoffera w 1933 witraż z alegorią Oszczędności i Dobrobytu.

Dom nr 17

Zachował późnogotycki portal z trójlistnym zakończeniem. W 1874 wykonano nadbudowę 2. piętra. Autorem przebudowy był Filip Pokutyński. Kamienica otrzymała również rzadko spotykany w Krakowie przykład neogotyckiej fasady.

Dom nr 18

Zwany domem "Pod Obrazem" – dawny klasztor sióstr prezentek, obecnie mieszczący Prywatne Liceum Ogólnokształcące SS Prezentek oraz internat dla dziewcząt.

Dom nr 21

Początki tego domu to rok 1464. Został ufundowany jako szpital św. Rocha dla scholarów i stanowi jedyny zachowany dziś fragment dawnych średniowiecznych szpitalnych zabudowań, wyburzonych pod koniec XIX wieku. Dziś od krucyfiksu zdobiącego jego fasadę nazwany jest Domem pod Krzyżem i mieści w muzealnych wnętrzach pamiątki teatralne.

Dom nr 24

Kamienica ta należała do rodu Jordanów. Na początku XX wieku mieściła Żydowskie Towarzystwo Dobrych Dążności. Po przebudowie od 1932 należała do Żydowskiego Stowarzyszenia miłości Bliźniego i mieściła dom modlitwy. Synagoga Ahawat Raim w Krakowie została doszczętnie zniszczona przez Niemców w 1940. Od 1947 mieści się w jej dawnym budynku parafialna cerkiew prawosławna Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy.

Dom nr 26

Pochodzi z początków XV wieku, a z czasów przebudowy dokonanej w XVII wieku zachował się barokowy portal wejściowy. Ostatnią przebudowę kamienica przeszła w 2. połowie XIX wieku. Mieszkał tutaj Wincenty Pol, o czym przypomina umieszczona nad portalem tablica pamiątkowa wykonana w 1907 według projektu Zygmunta Hendela.

Kamienica nr 30

To dawny dom zajezdny, który w 1834 zakupił Kacper Poller i urządził w nim elegancki hotel. Dokonano jego rozbudowy w dwóch etapach w 1845 oraz 1861 adaptując na pomieszczenia hotelowe sąsiednie kamienice. Od znajdującej się na fasadzie kotwicy był nazywany hotelem "Pod Złotą Kotwicą". Obecnie znowu prowadzą go przedstawiciele rodziny Pollerów.

Kamienica nr 38

Przed 1896 mieścił się tu dom, w którym Ferdynand Turliński prowadził kawiarnię zwaną "Paonem" – ulubione miejsce świata artystycznego ówczesnego Krakowa. Obecna kamienica została zbudowana w 1912 według projektu architekta Teodora Hoffmana. Na dole mieściła się kawiarnia "Teatralna", którą w latach 30. zastąpił ekskluzywny lokal nocny "Cyganeria". W okresie II wojny światowej znajdował się tu lokal dla niemieckich oficerów. 24 grudnia 1942 Żydowska Organizacja Bojowa dokonała udanego zamachu na lokal, o czym przypomina pamiątkowa tablica, która jest obecnie jedynym śladem jego istnienia. Uległ on likwidacji na początku lat 90. XX wieku. Dziś w jego dawnych wnętrzach mieści się sklep spożywczy sieci "Kefirek". Jak wyglądało wnętrze "Cyganerii" można zobaczyć w serialu Stawka większa niż życie, którego odcinek W imieniu Rzeczypospolitej rozgrywa się w Krakowie, a część zdjęć nakręcono w oryginalnych wnętrzach "Cyganerii".