Zmarzłe Czuby

Zmarzłe Czuby – dwie turnie rozdzielone szeroką przełęczą, znajdujące się w długiej wschodniej grani Świnicy, a dokładnie we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu.

Od głównego wierzchołka Małego Koziego Wierchu oddziela je wąska Zmarzła Przełączka Wyżnia, z której opada głęboki żleb Honoratka, dawniej zwany Żydowskim Żlebem i jeszcze dziś tak oznaczany na niektórych mapach. Strome, południowe ściany Zmarzłych Czub opadające w kierunku Dolinki Pustej mają ok. 160 m wysokości. Od sąsiedniej w grani Zamarłej Turni Zmarzłe Czuby oddzielone są Zmarzłą Przełęczą.

W tatrzańskich przewodnikach nie jest podawana wysokość Zmarzłych Czub. Na nielicznych mapach występują różne dane – od 2193 i 2189 m dla obu wierzchołków do 2222 m dla wierzchołka zachodniego.

Pierwsze odnotowane wejście na zachodni wierzchołek Zmarzłych Czub – ks. Walenty Gadowski z osobami towarzyszącymi – ok. 1902 r., podczas wejścia na Mały Kozi Wierch z Dolinki Pustej na siodło pomiędzy Zmarzłymi Czubami i granią, przez zachodni wierzchołek Zmarzłych Czub, Zmarzłą Przełączką Wyżnią na Mały Kozi Wierch.

Pierwsze wejście taternickie północną grzędą Zmarzłych Czub na wschodni wierzchołek – Kazimierz Dobrucki, Witold Henryk Paryski, Adam Uznański 28 lipca 1931 r. W południowo-wschodnich stromych ścianach Zmarzłych Czub znajduje się dla taterników wiele dróg wspinaczkowych o dużym stopniu trudności.

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie turzycy tęgiej.

Zmarzłe Czuby – dwie turnie rozdzielone szeroką przełęczą, znajdujące się w długiej wschodniej grani Świnicy, a dokładnie we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu.

Od głównego wierzchołka Małego Koziego Wierchu oddziela je wąska Zmarzła Przełączka Wyżnia, z której opada głęboki żleb Honoratka, dawniej zwany Żydowskim Żlebem i jeszcze dziś tak oznaczany na niektórych mapach. Strome, południowe ściany Zmarzłych Czub opadające w kierunku Dolinki Pustej mają ok. 160 m wysokości. Od sąsiedniej w grani Zamarłej Turni Zmarzłe Czuby oddzielone są Zmarzłą Przełęczą.

W tatrzańskich przewodnikach nie jest podawana wysokość Zmarzłych Czub. Na nielicznych mapach występują różne dane – od 2193 i 2189 m dla obu wierzchołków do 2222 m dla wierzchołka zachodniego.

Pierwsze odnotowane wejście na zachodni wierzchołek Zmarzłych Czub – ks. Walenty Gadowski z osobami towarzyszącymi – ok. 1902 r., podczas wejścia na Mały Kozi Wierch z Dolinki Pustej na siodło pomiędzy Zmarzłymi Czubami i granią, przez zachodni wierzchołek Zmarzłych Czub, Zmarzłą Przełączką Wyżnią na Mały Kozi Wierch.

Pierwsze wejście taternickie północną grzędą Zmarzłych Czub na wschodni wierzchołek – Kazimierz Dobrucki, Witold Henryk Paryski, Adam Uznański 28 lipca 1931 r. W południowo-wschodnich stromych ścianach Zmarzłych Czub znajduje się dla taterników wiele dróg wspinaczkowych o dużym stopniu trudności.

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie turzycy tęgiej.

Szlaki turystyczne

Przez rejon Zmarzłych Czub przebiega znakowana czerwono Orla Perć z przełęczy Zawrat na Krzyżne. Na odcinku Zawrat – Kozi Wierch od lipca 2007 r. ruch odbywa się wyłącznie w kierunku wschodnim z Zawratu w kierunku Koziego Wierchu. Orla Perć nie prowadzi przez szczyty Zmarzłych Czub, lecz trawersuje ich północne ściany (łańcuchy) i poprzez podciętą płytę wyprowadza na Zmarzłą Przełęcz. Dobrze widoczne są stąd potężne zerwy Zamarłej Turni.

– Orla Perć. Czas przejścia z Zawratu na Kozi Wierch: 2:50 h