Pałacyk Wilhelma Ellisa Raua

Pałacyk Wilhelma Ellisa Rau'a – neorenesansowy pałac zaprojektowany przez Leandra Marconiego dla Wilhelma Ellisa Rau'a mieszczący się w Warszawie przy Al. Ujazdowskich 27 i od Pięknej 10a.

Pałacyk Wilhelma Ellisa Rau'a – neorenesansowy pałac zaprojektowany przez Leandra Marconiego dla Wilhelma Ellisa Rau'a mieszczący się w Warszawie przy Al. Ujazdowskich 27 i od Pięknej 10a.

Wygląd pałacyku

W fasadzie pałacyku umieszczono ryzality wzbogacone portykami z okrągłymi balkonami. W narożach ryzalitów elewacji frontowej znajdowały się figury przedstawiające Architekturę i Rzeźbę wykonane przez Marconiego oraz posągi Malarstwa i Mechaniki dłuta Andrzeja Pruszyńskiego. Ludwik Kucharzewski stworzył dekoracje fontanny, zaś w elewacji bocznej umieszczono wykonane przez niego medaliony z 1882. W pracach nad dekorowaniem pałacu pracował także malarz Jan Strzałecki.

Historia

Wilhelm Rau był warszawskim przemysłowcem, współzałożycielem zakładów metalowych firmy "Lilpop, Rau i Loewenstein". W 1865 wynajął Leandra Marconiego do budowy pałacyku na tej posesji. Wybudowano go w latach 1866-1868 w stylu włoskiego renesansu. W 1906 jego właścicielką została Maria z Sapiehów Branicka. Zmarła w 1919; pałacyk odziedziczyła po niej jej córka Maria Radziwiłłowa. W drugiej połowie dwudziestolecia międzywojennego pałac wynajmowany był przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i pełnił funkcję rezydencji wiceministra Jana Szembeka.

Willa spłonęła w 1944. W latach 1948-1949 została odbudowana ze zmianami według projektu Szymona Syrkusa i Hansa Schmidta. W planach odbudowy nie uwzględniono kilku rzeźb znajdujących się wcześniej w elewacjach.

Mieści się tu Ambasada Szwajcarii wraz z przedstawicielstwem szwajcarskiej organizacji promocji eksportu Osec. Obok niego znajduje się Ambasada Stanów Zjednoczonych.