Plac Konstytucji

Plac Konstytucji – plac w Śródmieściu Warszawy.

Plac Konstytucji – plac w Śródmieściu Warszawy.

Układ

Plac znajduje się w osi ulicy Marszałkowskiej. Zbiegają się tutaj ulice:

• Koszykowa
• Marszałkowska
• Piękna
• Jana i Jędrzeja Śniadeckich
• Waryńskiego.

Spośród łącznie 7 ciągów komunikacyjnych, które zbiegają się na placu, dwa są jednokierunkowe i wyprowadzają ruch z placu: ul. J. J. Śniadeckich i ul. Koszykowa (odcinek na wschód od placu), zaś jeden (ul. Marszałkowska od strony południowej) tylko go wprowadza.

Wzdłuż placu, w ciągu ul. Marszałkowskiej, poprowadzone są tory tramwajowe.

Na placu istnieją trzy rozległe obszary niezwiązane bezpośrednio z ruchem kołowym. Te po zachodniej i wschodniej części stanowią wolną przestrzeń, wykorzystywaną (zwłaszcza strona zachodnia) na potrzeby zgromadzeń publicznych. Obszar w środkowej części placu wykorzystywany jest jako parking samochodowy.

Południowo-zachodnią część placu nadano nazwę Zaułek Braci Pakulskich. Nazwa zaułka wiąże się z rodziną kupców warszawskich, Wacława, Jana i Adama Pakulskich, których jeden ze sklepów filialnych mieścił się w kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 57, na rogu z ul. J. i J. Śniadeckich (kamienica ta znajdowała się w miejscu, gdzie obecnie jest środek Placu Konstytucji).

Historia

Plac Konstytucji powstał w pierwszych latach powojennych jako główny element wielkiego, socrealistycznego założenia urbanistycznego – Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej. Plac wytyczono w osi ulicy Marszałkowskiej, w miejscu istniejącej ścisłej zabudowy miejskiej. Mimo zniszczeń wojennych musiano na potrzeby placu wyburzyć znaczną liczbę kamienic.

Z powodu powstania placu znacznemu przeobrażeniu uległ cały układ urbanistyczny tego rejonu miasta. Przekształcono i przerwano ciągi ulic: Koszykowej i Pięknej. Ponadto z placu wyprowadzono nową ulicę Waryńskiego, która miała częściowo przejąć ruch z jednokierunkowej na południowym odcinku ulicy Marszałkowskiej.

Plac Konstytucji był wraz z Pałacem Kultury i Nauki sztandarową inwestycją Warszawy okresu realizmu socjalistycznego 1949-1956. Swą nazwę otrzymał w celu upamiętnienia ustawy zasadniczej oficjalnie uchwalonej 22 lipca 1952. Plac otwarto tego samego dnia, chociaż pierwsi lokatorzy otrzymali klucze do niektórych bloków już 21 lipca 1951.

Ciekawostki

Jest to jedyny – wśród warszawskich wielkich placów – obiekt wybudowany w jednorodnym stylu.

Plac miał być punktem docelowym pochodów pierwszomajowych kroczących szeroką Marszałkowską.

Pierwotnie na placu planowano fontannę.

Blok 6F – południowa ściana placu (Hotel MDM) – ma tak przygotowane fundamenty, że można go podwyższyć o kilka pięter. Budynek ten miał być dominantą placu, wieżowcem zasłaniającym wieże Kościoła Najświętszego Zbawiciela w Warszawie.

Hotel MDM – oddany do eksploatacji w dniu uchwalenia Konstytucji, był pierwszym wzniesionym po wojnie hotelem w odbudowywanej Warszawie.

W południowej części placu stoją trzy wielkie, charakterystyczne latarnie utrzymane w stylu architektonicznym otaczającej zabudowy, nazywane potocznie kandelabrami.