

Ulica prez. Gabriela Narutowicza w Łodzi – mająca 2900 metrów długości, łączy ulicę Piotrkowską z ulicą Konstytucyjną. Ulica ta znana jest co najmniej od 1830 roku pod nazwą Dzielna. Przyczyną nadania takiej nazwy było ˌˌrozdzielanieˈˈ przez obecną ulicę Narutowicza wytyczonego w 1823 roku Nowego Miasta od położonej dalej na południe osady dla prządków. W latach 1915–1918 używano również niemieckiej nazwy Bahnstrasse, a od 1918 w użyciu była nazwa Dzielna. W roku 1924 ulicy nadano imię prezydenta Gabriela Narutowicza. W latach 1940–1945 ulica nosiła imię Schlageterstrasse, na cześć Alberta Schlagetera, członka bojówek nazistowskich rozstrzelanego w 1923 roku). Po wojnie przywrócono ulicy imię Gabriela Narutowicza. Od 1869 roku ul. Dzielną oświetlało 20 latarni gazowych. W 1913 roku została już oświetlona lampami elektrycznymi. W latach 1916–1917 ułożono na niej bruk drewniany. W roku 1931 roku na odcinku od ul. Piotrkowskiej do ul. Skwerowej (dziś - ul. POW) stała się aleją spacerową. Zabroniono na niej ruchu wozów, samochodów ciężarowych i wózków ręcznych. Do 1938 wszystkie kamienice podłączono do kanalizacji. Po 1945 wyburzono południową pierzeję ulicy między ulicami Kilińskiego a Sienkiewicza – pozostaje ona niezagospodarowana do dziś. Ważniejsze obiektyZabytki
Inne
Obecnie nieistniejące
|