Żółta Igła

Żółta Igła – drobna, lecz samodzielna i wybitna turnia, znajdująca się w żebrze skalnym na zachodnim zboczu Żółtej Turni w Tatrach Wysokich. Żebro to ogranicza od południa bardziej wysunięty na południe (orograficznie lewy) z dwóch wielkich żlebów wcinających się w zbocze.

Uwydatnia się ona przy oglądaniu od południa ze ścieżki prowadzącej znad Czarnego Stawu Gąsienicowego na Skrajny Granat.

Do wczesnych lat 70. XX wieku stanowiła poligon treningowo-szkoleniowy dla ówczesnych adeptów taternictwa. Obecnie Żółta Igła, tak jak cały masyw Żółtej Turni, znajduje się poza obszarem udostępnionym dla wspinaczki.

Żółta Igła – drobna, lecz samodzielna i wybitna turnia, znajdująca się w żebrze skalnym na zachodnim zboczu Żółtej Turni w Tatrach Wysokich. Żebro to ogranicza od południa bardziej wysunięty na południe (orograficznie lewy) z dwóch wielkich żlebów wcinających się w zbocze.

Uwydatnia się ona przy oglądaniu od południa ze ścieżki prowadzącej znad Czarnego Stawu Gąsienicowego na Skrajny Granat.

Do wczesnych lat 70. XX wieku stanowiła poligon treningowo-szkoleniowy dla ówczesnych adeptów taternictwa. Obecnie Żółta Igła, tak jak cały masyw Żółtej Turni, znajduje się poza obszarem udostępnionym dla wspinaczki.

Pierwsze wejścia

• zachodnią granią (z obejściem uskoku szczytowego): Mieczysław Szczuka 3 lipca 1925 r.
• z pokonaniem uskoku: Stanisław Motyka i towarzysze przed 1940 r.